ماده ۷۰۸ قانون مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۱ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

کسی که ضامن درک مبیع است در صورت فسخ بیع به سبب اقاله یا خیار از ضمان بری می‌شود.

توضیح واژگان

خیار استحقاق : در فقه عبارت از خیاری است که به سبب مستحق للغر در آمدن کل یا بعض مبیع برای مشتری حاصل می شود . 105170/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

حکم مقرر در این ماده نیز نتیجه تبعی بودن تعهد حاصل از عقد ضمان است ، مطابق آن در صورتی که تعهد اصلی به سبب اقاله یا فسخ از بین برود تعهد تبعی هم از بین خواهد رفت.1203802/428771/ عده ای از فقها و حقوقدانان معتقدند می توان ضمان عهده را شامل اقاله و فسخ بیع دانست اما برخلاف این نظر، ضمان عهده نمی تواند شامل اقاله و فسخ بیع شود زیرا در حین عقد بیع که مقرون به عقد ضمان عهده از درک مبیع یا ثمن است ، هنوز اقاله و فسخ به خیار رخ نداده بنابراین به حکم مااده 691 این قانون نمی توان نسبت به تعهدات ناشی از اقاله یا فسخ به خیر ضمانت نمود.223435/

سوابق و مستندات فقهی

«ثبوت حق در وقت ضمان ، شرط صحت ضمان است ، بنابراین در صورت فسخ ، اقاله یا تلف قبل از قبض ، ضمان مالم یجب است و ضامن مسئولیتی ندارد و مشتری باید به بایع رجوع کند.»1206440/اما در مقابل برخی برخی فقها معتقدند در صورت تصریح به ضمان در صورت فسخ ضمان صحیح می باشد.1206438/ اما در مواردی که عقد بیع اساسا باطل است ضمان عهده در هر حال لازم و صحیح است.1037837/