ماده 238 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن مطلب به مدخل ماده 238 قانون مالیات های مستقیم)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:


‌تبصره 2 -(منسوخ شده) اجازه داده مي‌شود كه كليه پرونده‌هاي قابل طرح در مرحله بدوي هيأتهاي حل اختلاف مالياتي ظرف يك سال از تاريخ تصويب اين‌اصلاحيه توسط مميزين كل مالياتي ذيربط رسيدگي و حل و فصل گردد.
‌تبصره 2 -(منسوخ شده) اجازه داده مي‌شود كه كليه پرونده‌هاي قابل طرح در مرحله بدوي هيأتهاي حل اختلاف مالياتي ظرف يك سال از تاريخ تصويب اين‌اصلاحيه توسط مميزين كل مالياتي ذيربط رسيدگي و حل و فصل گردد.
[[ماده 237 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده قبلی]]
[[ماده 239 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده بعدی]]


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
از نکات مورد توجه در این ماده و ماده 239 ق.م.م آن است که اساسا لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی مبتنی بر درخواست کتبی مودی بر مبنای رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی قرار داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402752|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> '''مراجع دادرسی''' پس از تعیین صلاحیت آنها در رسیدگی به یک امر دعوی اختلافی، اقدام به تشخیص این امر می‌نمایند که کدام مرجع دادرسی یا دادگاه از نظر محلی، در کدام نقطه از کشور صلاحیت نسبی یا [[صلاحیت محلی|محلی]] در رسیدگی به دعوا یا اختلاف را دارا می‌باشند. آنچه از این ماده و ماده 239 می‌توان استنباط نمود آن است که در امور مالیاتی، [[صلاحیت نسبی]] در دارسی مالیاتی، با هیات حل اختلاف مالیاتی اداره امور مالیاتی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403468|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> همچنین بنا بر این ماده، حق بر داشتن وکیل در این ماده به صراحتا پذیرفته شده است. چراکه داشتن وکیل در مراجع دادرسی مالیاتی یک اصل و قاعده حقوق عمومی و یک حق بنیادین و بشری مودیان مالیاتی به شمار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403756|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref>
از نکات مورد توجه در این ماده و ماده 239 ق.م.م آن است که اساسا لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی مبتنی بر درخواست کتبی مودی بر مبنای رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی قرار داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402752|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> '''مراجع دادرسی''' پس از تعیین صلاحیت آنها در رسیدگی به یک امر دعوی اختلافی، اقدام به تشخیص این امر می‌نمایند که کدام مرجع دادرسی یا دادگاه از نظر محلی، در کدام نقطه از کشور صلاحیت نسبی یا [[صلاحیت محلی|محلی]] در رسیدگی به دعوا یا اختلاف را دارا می‌باشند. آنچه از این ماده و ماده 239 می‌توان استنباط نمود آن است که در امور مالیاتی، [[صلاحیت نسبی]] در دارسی مالیاتی، با هیات حل اختلاف مالیاتی اداره امور مالیاتی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403468|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> همچنین بنا بر این ماده، حق بر داشتن وکیل در این ماده به صراحتا پذیرفته شده است. چراکه داشتن وکیل در مراجع دادرسی مالیاتی یک اصل و قاعده حقوق عمومی و یک حق بنیادین و بشری مودیان مالیاتی به شمار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403756|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref>بنا بر این ماده و ماده 239 ق.م.م لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی، درخواست کتبی مودی مبتنی بر رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی است.بنا بر این ماده مسئولین مجری ماده 238 قانون مالیات های مستقیم شامل رئیس امور مالیاتی، معاون مدیرکل و مدیرکل می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403980|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref> همچنین در مواردی که برگ تشخیص مالیات به مودی به صورت [[ابلاغ قانونی|قانونی ابلاغ]] شده باشد و مودی اقدامی را بنابر '''ماده 239''' انجام نداده باشد، در حکم معترض به برگ تشخیص، شناخته شده که در این مورد و در مواردی که مودی در موعد قانونی مقرر از تاریخ ابلاغ کتبا به برگ تشخیص اعتراض می‌کند، پرونده جهت رسیدگی به [[هیات حل اختلاف مالیاتی]] ارجاع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403988|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref>
 
== آیین‌نامه، دستور العمل و بخشنامه مرتبط ==
در باب ماده 238 این قانون می‌توان به بخشنامه های زیر اشاره نمود:


بنا بر این ماده و ماده 239 ق.م.م لازمه رسیدگی به اختلاف مالیاتی توسط هیات حل اختلاف مالیاتی، درخواست کتبی مودی مبتنی بر رسیدگی به ادله، مستندات و مدارک او از سوی اداره امور مالیاتی و یا اعتراض '''کتبی''' مودی به اداره امور مالیاتی است.
[[بخشنامه شماره 30/4/2560/14964|بخشنامه شماره 30/4/2560/14964 مورخ 1371/08/04]].
 
[[بخشنامه شماره 200/10624|بخشنامه شماره 200/10624 مورخ 1389/04/07.]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی علمی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6404444|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=غفارزاده|چاپ=1}}</ref>
 
[[بخشنامه شماره 30/4/10207/50154|بخشنامه شماره 30/4/10207/50154 مورخ 1377/10/26]].
 
[[بخشنامه شماره 30/4/11016/53296|بخشنامه شماره 30/4/11016/53296 مورخ 1377/11/10]].
 
[[بخشنامه شماره 233/2991/3326/13370|بخشنامه شماره 233/2991/3326/13370 مورخ 1383/08/05]].


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
[[ماده 239 قانون مالیات های مستقیم|ماده 239]] ق.م.م
[[ماده 203 قانون مالیات های مستقیم|ماده 203 قانون مالیات‌های مستقیم]]
 
[[ماده 208 قانون مالیات های مستقیم|ماده 208 قانون مالیات‌های مستقیم]]
 
[[ماده 239 قانون مالیات های مستقیم|ماده 239 قانون مالیات‌های مستقیم]]
 
== مقالات مرتبط ==
 
* [[اساسی‌‌ترین ضوابط حقوقی حاکم بر تشخیص مالیات در ایران]]
* [[آسیب شناسی حقوقی دادرسی مالیاتی مبتنی بر رویکرد حمایت از رونق تولید]]
* [[راهکارهایی برای کاهش اطاله دادرسی مالیاتی]]
* [[رویکردهای نوین دادرسی مالیاتی در مراجع شبه‌قضائی با تأکید بر نظام‌های حل‌اختلاف کشورهای فرانسه و انگلستان و آلمان]]
* [[اصل مستند، مستدل و موجّه بودن آرای دیوان عدالت اداری و مراجع شبه‌قضایی با بررسی رویه قضایی]]
 
== رویه قضایی ==
رأی شماره 201/48 مورخ 1396/12/15 در خصوص نحوه اجرای این ماده که رسیدگی انجام شده موضوع این ماده در خارج از فرجه زمانی قانونی رسمیت و قابلیت اجرا دارد یا نه پاسخ به این منوال که در صورت عدم رعایت فرجه قانونی رسیدگی فاقد وجاهت قانونی است و باید به [[هیأت حل اختلاف مالیاتی]] ارجاع شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=اشکان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6404996|صفحه=|نام۱=سعید|نام خانوادگی۱=سراجی|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
<references />
<references />
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}}
[[رده:سازمان تشخیص و مراجع مالیاتی]]
[[رده:ترتیب رسیدگی]]
[[رده:مواد قانون مالیات های مستقیم]]
[[رده:مواد قانون مالیات های مستقیم]]
[[رده:صلاحیت محلی]]
[[رده:صلاحیت محلی]]
[[رده:صلاحیت نسبی]]
[[رده:صلاحیت نسبی]]
[[رده:اجرای مقررات]]
[[رده:هیات حل اختلاف مالیاتی]]
[[رده:ابلاغ قانونی]]
۳٬۰۷۹

ویرایش