ماده 83 قانون مالیات های مستقیم

ماده 83 قانون مالیات های مستقیم: درآمد مشمول ماليات حقوق عبارت است از حقوق (‌مقرري يا مزد، يا حقوق اصلي) و مزاياي مربوط به شغل اعم از مستمر و يا غيرمستمر قبل از وضع كسور و پس از كسر معافيتهاي مقرر در اين قانون.

تبصره - درآمد غيرنقدي مشمول ماليات حقوق بشرح زير تقويم و محاسبه ميشود:

الف - مسكن با اثاثيه معادل 25 درصد و بدون اثاثيه 20 درصد حقوق و مزاياي مستمري نقدي (‌باستثناي مزاياي نقدي معاف موضوع ماده 91‌ اين قانون) در ماه پس از وضع وجوهي كه از اين بابت از حقوق كارمند كسر مي شود.

ب - اتومبيل اختصاصي با راننده معادل 10 درصد و بدون راننده معادل 5 درصد حقوق و مزاياي مستمر نقدي (‌باستثناي مزاياي نقدي معاف‌ موضوع ماده 91 اين قانون) در ماه پس از كسر وجوهي كه از اين بابت از حقوق كارمند كسر ميشود.

ج - ساير مزاياي غيرنقدي معادل قيمت تمام شده براي پرداخت ‌كننده حقوق.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

رویه های قضایی

به موجب رای شماره 601 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387/4/12 سازمام امور مالیاتی کشور نظر به اینکه مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات ، موضوع ماده 82 قانون مالیات های مستقیم در ماده 83 همان قانون به عنوان مزایای مربوط به شغل احصا شده است و خدمات و تسهیلات رفاهی که در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1380/11/27 ) مصوب 1382/8/15 مجوز پرداخت دارد مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوین حقوق و مزایای مذکور در ماده 83 ق.م.م نمی باشد. بنا بر این وجوه پرداختی به کارکنان دولت تحت عناوین مهد کودک،یارانه غذا ، ایاب و ذهاب بن کالا و ... به عنوان مصادیق ماده 40 قانون مار الذکر موضوعا از شمول احکام مواد 82و83 قانون م.م خارج بوده و نظریه شماره 20100/256 مورخ 1389/1/6 دیوان محاسبات نیر در تایید مراتب می باشد. النهایه بخشنامه مذکور مورد اعتراض خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی کشور تشخیص و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 24 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می گردد. [۱]

ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387 سازمان امور مالیاتی که مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات موضوع ماده 82 این قانون در این ماده احصا شده است و خدمات و تسهلات رفاهی در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380 مجوز پرداخت دارد، مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوین حقوق و مزایا مذکور این ماده نمی باشد و خارج از حدود اختیار سازمان مزبور است و ابطال می گردد. [۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از دیدگاه حقوقی، در صورت وجود ابهام در شمول یا عدم شمول مالیات بر مصداق یا مورد مربوط، اصل بر عدم شمول مالیات است و قانون را بایستی تفسیر مضیق و محدود در گستره ماده 83 ق.م.م نموده و اصل 51 ق.ا.ج.ا.ا را به نفع حقوق(حق‌ها) و منافع مادی مودی اقدام نمود. از این رو، اگر بر ای رفع ابهام و اجمال قانون نیاز به صدور بخش نامه‌ی مالیاتی باشد، «اصل تفسیر محدود قوانین مالیاتی» و «اصل تفسیر به نفع حقوق مودیان مالیاتی» بایستی اعمال گردد؛ در غیر این صورت، این امکان وجود دارد که بخشنامه مالیاتی صادره، در صورت شکایت مودی مالیاتی در دیوان عدالت اداری مشمول حکم ابطال هیات عمومی دیوان عدالت اداری قرار بگیرد.[۳]

انتقادات

در این ماده تعریفی از " مزایای مربوط به شغل" ارائه نشده و مشخص نیست چه مرجعی مصادیق آن را تعیین می نماید. همین ابهام موجب شده است که مزایایی که تحت عناوین مهد کودک،یارانه غذا ، ایاب و ذهاب بن کالا و ... پرداخت می گردد از نظر سازمان امور مالیاتی به عنوان مزایای شغل در نظر گرفته شود. در حالی که از نظر هیئت عمومی دیوان عدالت اداری خدمات و تسهیلات رفاهی مذکور مزایای مربوط به « شاغل » است و مشمول مالیات نخواهد یود. [۴]

منابع

  1. حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403200
  2. سعید سراجی. حقوق مالیاتی در رویه قضایی. چاپ 1. اشکان، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405316
  3. میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403360
  4. حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403200