نظریه شماره 7/92/1469 مورخ 1392/08/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/92/1469|شماره پرونده=92-186/1-762|تاریخ نظریه=1392/08/07}} '''نظریه شماره ۷/۹۲/۱۴۶۹ مورخ ۱۳۹۲/۰۸/۰۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': ۱-با توجه به اطلاق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مقررات آن در تمام جرایم موجب تع...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نظریه شماره ۷/۹۲/۱۴۶۹ مورخ ۱۳۹۲/۰۸/۰۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱-با توجه به اطلاق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مقررات آن در تمام جرایم موجب تعزیر اعم از مشابه یا مختلف باید اعمال گردد.

نظریه مشورتی 7/92/1469
شماره نظریه۷/۹۲/۱۴۶۹
شماره پرونده۹۲-۱۸۶/۱-۷۶۲
تاریخ نظریه۱۳۹۲/۰۸/۰۷

۲-منظور از مجازات اشد قابل اجرا، مجازات مقرر در حکم است نه مجازات قانونی جرم.

۳-اگر میزان مجازاتهای مقرر در حکمهای صادره (احکام متعدد) علیه یک متهم مساوی باشد حتی از نظر آثار تبعی نیز یکسان باشند (هر دو فاقد آثار تبعی یا با آثار تبعی مساوی) در این صورت فرقی در اجرای آنها نیست و یکی از مجازاتها قابل اجرا است.

۴-در خصوص احکام متعدد که قبل از اجرای قانون مجازات اسلامی راجع به جرایم مشابه صادر شده است، باید مطابق ماده ۱۸۴ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸و با رعایت ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ حکم واحد صادر شود و ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ که مجازات شدیدتری در تعدد جرائم وضع شده به آنها تسری ندارد.

با توجه به پاسخ بند ۴، اعلام پاسخ در این بند منتفی است.