نظریه شماره 7/94/1303 مورخ 1394/05/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/94/1303|شماره پرونده=94-168/1-449|تاریخ نظریه=1394/05/27}} '''نظریه شماره ۷/۹۴/۱۳۰۳ مورخ ۱۳۹۴/۰۵/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': نظر به این که ماده ۸ ق.آ.د.ک ۱۳۹۲، بدواً جرم را واجد جنبه الهی قلمداد و سپس آن را به اعتبار...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نظریه شماره ۷/۹۴/۱۳۰۳ مورخ ۱۳۹۴/۰۵/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: نظر به این که ماده ۸ ق.آ.د.ک ۱۳۹۲، بدواً جرم را واجد جنبه الهی قلمداد و سپس آن را به اعتبار داشتن یا نداشتن حیثیت عمومی به دو نوع تقسیم کرده است؛ لذا تمامی جرائم، واجد جنبه الهی می­باشند؛ زیرا ارتکاب جرم، در هر حال، به معنای نقض یکی از فرامین الهی است و «جنبه الهی» متفاوت از «جنبه حق اللهی» است.

نظریه مشورتی 7/94/1303
شماره نظریه۷/۹۴/۱۳۰۳
شماره پرونده۹۴-۱۶۸/۱-۴۴۹
تاریخ نظریه۱۳۹۴/۰۵/۲۷