نظریه شماره 1173/96/7 مورخ 1396/05/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=1173/96/7|شماره پرونده=828-1/168-96|تاریخ نظریه=1396/05/25}} '''استعلام''': با توجه به تصریح مصادیق ماده ۴۰۶ قانون آئین دادرسی کیفری مبنی بر جهات صدور رأی غیابی در صورتی که به متهم ابلاغ قانونی صورت گرفته لکن از حضور در ب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

استعلام: با توجه به تصریح مصادیق ماده ۴۰۶ قانون آئین دادرسی کیفری مبنی بر جهات صدور رأی غیابی در صورتی که به متهم ابلاغ قانونی صورت گرفته لکن از حضور در بازپرسی استنکاف و پرونده منتهی به صدور قرار جلب به دادرسی شود آیا قرار فوق غیابی است یا حضوری.

نظریه مشورتی 1173/96/7
شماره نظریه۱۱۷۳/۹۶/۷
شماره پرونده۸۲۸-۱/۱۶۸-۹۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۵/۲۵

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مطابق ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی و ماده ۳۰۳ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، اصطلاح های حضوری یا غیابی، مختص احکام دادگاههاست و قرارهای صادره از ناحیه قضات دادسرا از شمول این اصطلاح ها موضوعا خارج است. با این حال باید توجه داشت که تحقیقات مقدماتی باید فوری انجام گیرد و هیچ عذر و بهانه ای نمی تواند انجام تحقیقات مقدماتی را به تأخیر بیاندازد، در نتیجه تعقیب متهم در دادسرا و صدور قرار جلب به دادرسی و کیفر خواست در غیاب متهم نیز بلا اشکال است .