نظریه شماره 7/97/1949 مورخ 1398/04/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/1949|شماره پرونده=97-29/1-1949|تاریخ نظریه=1398/04/12}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۱۹۴۹ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': نظر به اینکه حق سرقفلی ناشی از توافق مالک و مستأجر است و این حق قبل از تصویب قانون روابط م...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نظریه شماره ۷/۹۷/۱۹۴۹ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: نظر به اینکه حق سرقفلی ناشی از توافق مالک و مستأجر است و این حق قبل از تصویب قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶ نیز در حقوق ایران به رسمیت شناخته شده و از جمله در ماده ۹ آیین نامه قانون تعدیل مال الاجاره مستغلات مصوب ۱۵/۱۱/۱۳۱۷ به آن تصریح شده است و وضع مقرراتی در خصوص پیدایش و زوال حقی با عنوان "کسب و پیشه" به حکم قانون، در قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶ که در مقام حمایت از مستأجر بوده است، خللی به حقوق ناشی از توافقات طرفین عقد که ممکن است در قالب شروط ضمن عقد نیز ایجاد شود، ندارد و در فرضی که دادگاه احراز کند در قرارداد اجاره مشمول قانون سال ۱۳۵۶ نیز طرفین حق سرقفلی پیش بینی کرده اند، زوال حق کسب و پیشه ناشی از حکم قانون، خللی به حق سرقفلی مقرر بین طرفین وارد نمی کند و ارزیابی ریالی آن با لحاظ نکات فنی به عمل می آید.

نظریه مشورتی 7/97/1949
شماره نظریه۷/۹۷/۱۹۴۹
شماره پرونده۹۷-۲۹/۱-۱۹۴۹
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۴/۱۲