اثر ارتباط دعاوی بر اصول دادرسی مدنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
![]() | |
عنوان | اثر ارتباط دعاوی بر اصول دادرسی مدنی |
---|---|
نویسنده | خیرالله هرمزی ، بدیع فتحی |
محور موضوعی | حقوق خصوصی |
سال نشر | ۱۴۰۲ |
منتشر شده در | جلد دوم ارجنامه دکتر حسین مهرپور |
ناشران | خانه اندیشمندان علوم انسانی انتشارات داد و دانش |
اثر ارتباط دعاوی بر اصول دادرسی مدنی عنوان مقاله ای از خیرالله هرمزی و بدیع فتحی است که در جلد دوم ارجنامه دکتر حسین مهرپور (در میانه حقوق بشر، حقوق اساسی و روزآمدی فقه و قانون) منتشر گردیدهاست.
چکیده
- ارتباط میان دعاوی وابستگی آیینی ایجاد می کند. این وابستگی موجب رسیدگی همزمان به دعاوی می شود. در رسیدگی همزمان به دعاوی اصول دادرسی مدنی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. اصل تغییرناپذیری عناصر دعوا یکی از اصولی است که با دعاوی مرتبط استثناپذیر می شود و پایداری عناصر دعوا با طرح دعوای مرتبط یا طاری از بین می رود. همچنین اصل حاکمیت اصحاب دعوا نیز که بدین معنا است که جهات موضوعی دعوا در حاکمیت طرفین است یا اصل ابتکار دعوا نیز که بیان می دارد دادگاه راساً نمی تواند طرح دعوا کند تحت تأثیر قرار می گیرد. از همین رو در دعوای جلب ثالث نظام های حقوقی پذیرفته اند که دادگاه می تواند راساً طرح دعوا کند. در خصوص اصل تشریفاتی بودن دادرسی نیز ارتباط دعاوی موجب می شود که برخی تشریفات کنار گذاشته شود؛ لذا به نظر می رسد که طرح دعوای مرتبط یا طاری با دادخواست شفاهی امکان پذیر باشد. همچنین با وجود ارتباط دعاوی اصل رسیدگی دو مرحله ای استثنا می پذیرد. افزون بر این ها دعاوی مرتبط نگاه سنتی به اصل بی طرفی دادرس را تغییر داده است.
کلیدواژه ها
ارتباط دعاوی، اصول دادرسی، دعاوی طاری، وابستگی آیینی