بازسازی بانک های متوقف، با تکیه بر ضوابط و تجارب بین المللی
بازسازی بانک های متوقف، با تکیه بر ضوابط و تجارب بین المللی نام مقاله ای از امیر عباس علاء الدینی و ایمان پور اسلامی بوده که در شماره پنجم دوره سوم (فروردین 1401) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.
چکیده
فعالیت‌های بانکداری همواره با ریسک و احتمال بروز ناتوانی روبه‌رویند، زیرا ترازنامۀ بانک‌ها با بی‌ثباتی بالقوه دست به گریبان است. چنانچه بحران مالی در بانکی به وخامت گراید و اصلاح ساختار مالی و عملیاتی راهگشا نباشد و بانک به حالت توقف از پرداخت دیون درآید، پیامدهای جدی و زیان‌بار بلندمدت برای نظام بانکی، قوۀ قضاییه، دولت و مشتریان آن خواهد داشت. در حالتی که وضعیت توقف از سوی مراجع مسئول (ناظر بانکی یا مرجع قضایی) اعلام رسمی شود، وارد دورۀ تشخیص برای انتخاب روش حل‌وفصل بحران (بازسازی یا تصفیه) می‌شود که اصولاً بازسازی مطلقاً بر تصفیه مقدم است. مطابق رویه‌های معمول در کشورهای پیشرو، از اینجا بانک در وضعیت مدیریت رسمی قرار می‌گیرد و مرجع نظارتی یا یک نهاد قانونی خاص با برعهده‌گرفتن کنترل بانک تدابیر و روش‌های بازسازی را به اجرا می‌گذارد. متداول‌ترین سازوکارهایی که برای بازسازی به‌منظور حل‌وفصل ورشکستگی یک بانک متوقف به‌کار می‌رود عبارت است از ادغام یا تملک، معاملات خرید و تقبل، عملیات‌های دربرگیرندۀ ایجاد بانک‌های واسطه یا تفکیک بانک متوقف به دو بانک خوب و بانک بد. درخصوص ورشکستگی بانک‌های بزرگ با مفاهیم نظام‌مند عمده، ملی‌سازی موقت بانک آخرین راه‌حلِ مطرح خواهد بود.
کلیدواژه ها
- حل و فصل ورشکستگی
- توقف بانک
- بازسازی بانک
- مدیریت رسمی
- روش های بازسازی