تأثیر تئوری های واقعگرایانه روابط بین الملل برتوسعه حقوق بین الملل
تأثیر تئوری های واقعگرایانه روابط بین الملل برتوسعه حقوق بین الملل نام مقاله‌ای از مهدی فیروز آبادیان، محمود جلالی و لیلا رئیسی است که در شماره چهل و هشتم (آذر 1394) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
هدف این مقاله بررسی تأثیر تئوری‌های واقعگرایانه روابط بینالملل بر گسترش حقوق بینالملل است. واقع‌گرایان به دلیل وجود آنارشی در نظام بینالملل، به جای قانون، بر قدرت تأکید دارند. به همین دلیل رابطۀ بین قدرت و قانون را رابطه‌ای تقابلی در نظر می گیرند . ولی پژوهش حاضر در پی اثبات این فرضیه است که قدرت، موجد و حامی قواعد حقوقی بین الملل است . از بدو تشکیل حاکمیت کشورها، به تدریج قواعدی برای نظم بخشیدن به روابط بین دولت ها شکل گرفت. پس از آن قدرت‌های بزرگ مدیریت روابط بینالملل را به دست گرفتند. تاریخ روابط بین الملل نیز گویای آن است که در دوره‌های موسوم به ثبات هژمونیک، اگرچه هژمون از قواعد حقوق بینالملل در راستای منافع خود بهره برده، ولی برای حفظ ثبات و امنیت بین المللی، مهم ترین حامی قواعد حقوق بینالملل بوده است . این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی، از منظری تاریخی نقش قدرت را در پیشبرد حقوق بینالملل بررسی می نماید.
کلیدواژه‌ها
- حقوق بین الملل
- تئوری واقعگرایانه روابط بین الملل
- موازنۀ قدرت
- دولت هژمون
- سیستم