جایگاه منع شکنجه در حقوق کیفری ایران و اسناد بینالملل
 | |
| عنوان | جایگاه منع شکنجه در حقوق کیفری ایران و اسناد بینالملل |
|---|---|
| نویسنده | محمد ابراهیم شمس ناتری |
| محور موضوعی | حقوق کیفری حقوق بین الملل عمومی |
| سال نشر | ۱۳۸۴ |
| منتشر شده در | نشریه حقوق خصوصی |
| دوره | ۳ |
| شماره | ۹ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
جایگاه منع شکنجه در حقوق کیفری ایران و اسناد بینالملل عنوان مقاله ای از محمد ابراهیم شمس ناتری است که در اسفند 1384 و در شماره 9 نشریه حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
از جمله رفتارهای غیر انسانی که برای اخذ اقرار یا اطلاعات از سوی متهم یا مطلع صورت میگیرد، اذیت و آزار روحی و جسمی متهم و مطلع است که در حقوق کیفری تحت عنوان شکنجه مورد بحث و بررشی قرار میگیرد. این رفتار در حقوق کیفری اسلام شدیداً منع شده و اطلاعات کسب شده از این طریق ارزش اثباتی ندارد. در اسناد بینالمللی و منطقهای نیز ضمن منع اعمال شکنجه از کشورها خواسته شده است که ترتیباتی مقرر دارند تا ماموران مرتبط با متهمان و مظنونان از این روش استفاده نکنند. در حقوق ایران گر چه قانون اساسی ایران بر مبنای شریعت تمامی انواع شکنجه را ممنوع اعلام کرده و متخلفان از آن را مستحق مجازات دانسنه است؛ در قانون مجازات اسلامی آن را در سطح محدودی جرمانگاری کرده و راه را برای سوء استفاده از آن باز گذاشته است. اخیراً قانونی در این خصوص به تصویب رسیده است که بیشتر به قواعد اخلاقی مینماید و فاقد ضمانت اجرای لازم است. در این تحقیق ضمن بررسی مفهوم شکنجه در حقوق ایران و اسناد بینالمللی، آثار آن مورد مطالعه قرار گرفته و تدابیر قانونی ایران در تطبیق با اقدامات بینالمللی و حقوق کیفری اسلام نقد شده است.
کلیدواژهها
- اسنادبینالمللی
- اقرار
- حقوقکیفری
- شکنجه
- مجازات