رای دادگاه درباره مصادیق افزایش خواسته (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۰۰۱۲)

شماره دادنامه	۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۰۰۱۲
تاریخ دادنامه	۱۳۹۲/۰۱/۲۱
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	دادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأی	رای حقوقی
موضوع	مصادیق افزایش خواسته
قاضی	رسول دوبحری نورزاد محمودی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره مصادیق افزایش خواسته: در دعوای مطالبه اجرت المثل ایام تصرف، افزودن خلع ید تا پایان جلسه نخست دادرسی مصداق افزایش خواسته نبوده و خواسته جدید تلقی می شود و در قالب افزایش خواسته قابلیت استماع ندارد.

رأی دادگاه بدوی

در این پرونده در تاریخ ۵/۳/۸۹ آقای غ.ظ. به وکالت از جانب آقایان و خانم ها م. و ه. و ل. و ژ.ش. و پ.ک. دادخواستی به طرفیت خانم و.ش. و آقای م.ن. با وکالت آقای م.ح. به خواسته مطالبه قدرالسهم خواهان ها از اجرت المثل یک دستگاه سوئیت واقع در حیاط ملک پلاک ثبتی شماره ۷۱۲/۶۷ بخش ۱۱ تهران از تاریخ ۱۶/۸/۸۳ تقدیم و متقابلا در تاریخ ۷/۱۲/۸۹ آقای م.ح. به وکالت از جانب خانم و.ش. دادخواستی به طرفیت خانم پ.ک. به خواسته مطالبه قدرالسهم خواهان از اجرت المثل منزل ویلایی به پلاک ثبتی فوق الاشاره از تاریخ ۱/۳/۸۸ تقدیم، که پرونده های موصوف با صدور قرار رسیدگی توأم، تجمیع می گردد. دادگاه با توجه به رسیدگی های معموله و استماع اظهارات و مدافعات وکلای متداعیین و مداقه در مستندات ابرازی ایشان؛ الف) در خصوص دعوی اصلی مطروحه به طرفیت خانم و.ش.، با عنایت به استقرار مالکیت رسمی خانم پ.ک. نسبت به دو دانگ مشاع از ملک موصوف و همچنین استقرار مالکیت مشاعی و موروثی متداعیین نسبت به چهار دانگ دیگر آن و با التفات به احراز تصرفات انحصاری خوانده خانم و.ش. در سوئیت موضوع دعوی و با امعان نظر به عدم موافقت خواهان ها به استفاده انحصاری و مجانی خوانده از سوئیت مشاعی موصوف، دعوی خواهان ها را نسبت به خوانده ردیف اول خانم و.ش. وارد تشخیص و نظر به اینکه خوانده دلیل و مدرکی که مثبت بی حقی خواهان ها در طرح دعوی و یا مشروعیت تصرفات انحصاری خویش در سوئیت مرقوم باشد، به دادگاه ارایه ننموده و در پرونده نیز موجود نمی باشد و با توجه به اینکه کارشناس رسمی منتخب دادگاه به موجب نظریه وارده به شماره ۴۹۷ ۳۱/۲/۹۱ دفتر دادگاه اجرت المثل شش دانگ سوئیت مرقوم را از تاریخ ۱۶/۸/۸۳ (تاریخ فوت مرحوم ق.ش.) لغایت ۹/۶/۸۵ به مبلغ ۷۵.۰۰۰.۰۰۰ ریال ارزیابی نموده که سهم خانم پ.ک. بر مبنای دو دانگ ایشان مبلغ ۲۵.۰۰۰.۰۰۰ ریال بوده و الباقی (۵۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال) قدرالسهم متداعیین از اجرت المثل معینه می باشد، لذا ضمن پذیرش دعوی مطروحه و مستندا به مواد ۳۳۷ و ۵۸۲ قانون مدنی و ماده ۱۹۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ ۶۷.۷۰۰.۰۰۰ ریال (مبلغ ۳۱.۲۵۰.۰۰۰ ریال سهم خانم پ.ک. و الباقی سهم پسر دو برابر دختر) در حق خواهان ها صادر و اعلام می نماید، خواهان ها موظف به پرداخت مبلغ ۱.۱۳۴.۰۰۰ ریال بابت مابه التفاوت هزینه دادرسی در حق صندوق دولت می باشند. ب) در خصوص دعوی تقابل مطروحه به طرفیت خانم پ.ک.، با عنایت به استقرار مالکیت مشاعی و موروثی خواهان در ملک موضوع دعوی و توجها به محکومیت خوانده تقابل به پرداخت اجرت المثل قدرالسهم خواهان تقابل از تاریخ ۱۶/۸/۱۳۸۳ لغایت ۳۱/۲/۱۳۸۸ طی دادنامه شماره ۶۶۱ مورخ ۱۷/۹/۸۸ صادره از شعبه ۱۰۸ دادگاه عمومی حقوقی تهران و با التفات به احراز تصرفات انحصاری خوانده تقابل در آپارتمان طبقه اول ملک موضوع دعوی، دعوی وکیل خواهان تقابل را نسبت به مطالبه اجرت المثل آپارتمان طبقه اول وارد تشخیص و نظر به اینکه کارشناس منتخب دادگاه به موجب نظریه وارده به شماره ۴۹۷ -۳۱/۲/۹۱ دفتر دادگاه، قدرالسهم خواهان تقابل از اجرت المثل آپارتمان واقع در طبقه اول ملک موضوع دعوی از تاریخ ۱/۳/۸۸ لغایت ۷/۱۲/۸۹ را به مبلغ ۱۰۸.۸۵۰.۰۰۰ ریال ارزیابی نموده، لذا ضمن پذیرش دعوی مطروحه و مستندا به مواد ۳۳۷ و ۵۸۲ قانون مدنی حکم بر محکومیت خوانده تقابل به پرداخت مبلغ ۱۰۸.۸۵۰.۰۰۰ ریال بابت اجرت المثل از تاریخ ۱/۳/۸۸ لغایت ۷/۱۲/۸۹ صادر و اعلام می نماید خواهان تقابل مکلف به پرداخت مبلغ ۱.۱۵۰.۰۰۰ ریال بابت ما به التفاوت هزینه دادرسی در حق صندوق دولت می باشد. ج) در خصوص آن قسمت از خواسته خواهان دعوی تقابل مبنی بر مطالبه اجرت المثل آپارتمان طبقه دوم ملک موضوع دعوی، نظر به عدم احراز تصرفات خوانده در آپارتمان مرقوم و مستندا به ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر رد دعوی صادر می گردد. د) در خصوص دعوی مطروحه از سوی خواهان های دعوی اصلی به طرفیت آقای م.ن. به خواسته مطالبه اجرت المثل سوئیت متنازع فیه، نظر به اینکه خوانده اخیر تصرف استقلالی در سوئیت مرقوم نداشته و تصرفات وی در سوئیت مذکور به تبع تصرفات همسرش (خوانده خانم و.ش.) بوده که مشارالیها نیز به شرح بند الف فوق به پرداخت اجرت المثل، محکوم گردیده لذا بنا به مراتب فوق و مستندا به ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر رد دعوی مطروحه به طرفیت خوانده آقای م.ن. صادر می گردد. ه) در خصوص خواسته خلع ید مطروحه از سوی خواهان دعوی تقابل که در جلسه اول رسیدگی و در قالب افزایش خواسته مطرح گردیده، نظر به اینکه خواسته مرقوم از مصادیق افزایش خواسته نبوده بلکه خواسته و دعوی جدید محسوب و طرح آن در قالب افزایش خواسته فاقد وجاهت قانونی می باشد لذا مستفاد از ماده ۹۶ و مستندا به ماده ۲ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم استماع آن و اعلام می گردد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۱۱۲ دادگاه عمومی حقوقی تهران محمودی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

خانم و.ش. با وکالت آقای م.ح. به طرفیت -۱ آقای م. و خانم ها ۲-ه. ۳ -ل. ۴ -ژ. همگی ش. و ۵ پ.ک. نسبت به دادنامه شماره ۷۱۰-۲۵/۷/۹۱ شعبه ۱۱۲ دادگاه عمومی حقوقی تهران می باشد. براساس دادنامه موصوف دعوی اصلی تقدیمی تجدیدنظرخواندگان دایر به مطالبه اجرت المثل ایام تصرف در یک دستگاه سوئیت واقع در حیاط پلاک ثبتی ۷۱۲/۶۷ بخش ۱۱ تهران از تاریخ ۱۶/۸/۸۳ لغایت ۳۰/۵/۸۴ با اتکا به نظریه کارشناس، مورد پذیرش قرارگرفته، حکم بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۷۰۰/۶۷ ریال در حق تجدیدنظرخواندگان صادرشده و در خصوص دعوی تقابل تقدیمی تجدیدنظرخواه به طرفیت تجدیدنظرخوانده ردیف پنجم به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام تصرف از تاریخ ۱/۲/۸۸ با اتکا به نظریه کارشناس حکم بر محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۸۰۵/۱۰۸ ریال بابت اجرت المثل ایام تصرف در آپارتمان طبقه اول جزء پلاک ثبتی فوق الذکر از تاریخ ۱/۳/۸۸ لغایت ۷/۱۲/۸۹ در حق تجدیدنظرخواه صادرشده و راجع به دعوی مطالبه اجرت المثل آپارتمان طبقه دوم ملک موضوع دعوی باتوجه به عدم احراز تصرفات، حکم به رددعوی صادرشده و در خصوص دعوی خلع ید مطروحه ازسوی تجدیدنظرخواه به این جهت که دعوی مذکور در قالب افزایش خواسته مطرح شده و موضوع از مصادیق افزایش خواسته نبوده بلکه دعوی جدید محسوب می شود، قرار عدم استماع دعوی صادر شده است. اینک بابررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لایحه ابرازی وکیل تجدیدنظرخواه هر چند دراین مرحله ایراد موجه و مدللی که با یکی از جهات تجدیدنظرخواهی منطبق بوده و مؤثر در نقض و بی اعتباری دادنامه معترض عنه باشد اقامه نگردیده لیکن با توجه به اینکه خواسته دعوی اصلی مطالبه اجرت المثل از تاریخ ۱۶/۸/۸۳ لغایت ۳۰/۵/۸۴ بوده و تا جلسه اول نیز افزایش نیافته محاسبه اجرت المثل تا تاریخ ۹/۵/۸۶ محمول بر اشتباه بوده، فلذا میزان اجرت المثل موضوع محکومیت تجدیدنظرخواه مستلزم اصلاح می باشد بنا به مراتب مذکور به تجویز ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی و با رعایت ماده ۳۵۱ قانون مرقوم ضمن رد اعتراض و اصلاح اجرت المثل موضوع محکومیت تجدیدنظرخواه از مبلغ ۰۰۰/۷۰۰/۶۷ ریال به مبلغ ۶۸۸/۳۳۴/۳۰ ریال دادنامه تجدیدنظرخواسته که من حیث المجموع موافق موازین قانونی با رعایت اصول دادرسی صادر شده تأیید و استوار می گردد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

دوبحری نورزاد