رای دادگاه درباره کشف مال مسروقه در ید متهم (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۷۹۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۷۹۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۶/۳۱
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعکشف مال مسروقه در ید متهم
قاضیکریمی
نبوی لاریمی
ایرانی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره کشف مال مسروقه در ید متهم: صرف کشف مال مسروقه در ید متهم دلیل بر ارتکاب سرقت نیست

رأی دادگاه بدوی

دادسرای ناحیه ده تهران علیه آقای ج.ش. فرزند م. به اتهام سرقت گوشی کیفرخواست صادر نموده است (ص ۴۳). شاکی ادعا نموده یک عدد گوشی سونی اریکسون در مورخه ۲۰/۰۸/۹۱ در محل ایستگاه BRT خیابان آزادی گم کرده است در استعلام از شرکت ایرانسل اعلام شده که گوشی مذکور با سیم کارت آقای ع.س. فعال بوده است وی ادعا می نماید گوشی در اختیار وی نبوده و استفاده کننده آقای ج.ش. است (ص ۱۳). متهم در مرحله تحقیقات اظهار داشته گوشی را پیدا کرده و از آن استفاده نموده است (ص ۱۶). نظر به این که دلیل اثباتی جهت اثبات بزه سرقت وجود ندارد و متهم صرفا به پیدا کردن گوشی اقرار دارد دادگاه به استناد بند الف ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم بر برائت متهم صادر می نماید. رأی صادره ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.

رئیس شعبه ۱۱۷۷ دادگاه عمومی جزایی تهران کریمی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ب.پ. نسبت به دادنامه شماره ۳۹۲ مورخ ۲۹/۰۴/۹۲ صادره از شعبه ۱۱۷۷ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن در مورد شکایت تجدیدنظرخواه دایر بر سرقت یک عدد گوشی موبایل رأی به برائت آقای ج.ش. صادر گردیده است و معترض ضمن اعتراض به برائت صادره به عدم تعیین تکلیف و عدم صدور حکم به استرداد گوشی که در ید تجدیدنظرخوانده کشف گردیده نیز اعتراض نموده است؛ با بررسی اوراق و محتویات پرونده و مشاوره اولا در مورد برائت صادره اعتراض موجه و مؤثری که موجبات نقض رأی صادره را فراهم نماید و به اساس آن خدشه وارد نماید به عمل نیامده است و صرف کشف شیء مسروقه در ید کسی نمی تواند دلیل بر انتساب سرقت و محکومیت به آن شخص باشد و پیدا نمودن از طریق غیر سرقت جهت تحصیل مال می تواند باشد کما این که متهم این گونه دفاع نموده است و با رعایت اصل فقهی اصاله الصحه و این که در رعایت تشریفات دادرسی نیز اشکال مؤثری وجود ندارد، لذا در این قسمت به استناد بند الف ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی رأی معترض عنه تأیید می گردد. ثانیا در مورد عدم تعیین تکلیف راجع به گوشی مکشوفه از آن جایی که مطابق قسمت ذیل ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ دادگاه بدوی ضمن صدور حکم اعم از محکومیت یا برائت یا موقوفی تعقیب متهم مکلف بوده است در مورد اشیاء و اموال رأی مبنی بر استرداد ضبط یا معدوم شدن که سهوا از قلم افتاده است صادر نماید، لذا با رعایت تبصره ۴ ماده ۲۲ قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب ضمن تذکر به دادگاه بدوی و با اصلاح رأی مذکور به استرداد گوشی موبایل مکشوفه متعلق به شاکی با مشخصات مندرج در دادنامه فوق الذکر و تحویل آن به تجدیدنظرخواه رأی صادر می گردد. این رأی قطعی است.

مستشاران شعبه ۱۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

نبوی لاریمی ایرانی