رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره فرجام خواهی توسط کارآموزان وکالت
رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره فرجام خواهی توسط کارآموزان وکالت: کارآموزان وکالت قبل از اخذ پروانه پایه یک وکالت، صلاحیت ورود در دعاوی که مرجع تجدیدنظر از احکام آن ها دیوان عالی کشور است را ندارند.
رأی خلاصه جریان پرونده
در تاریخ ۱۸/۴/۹۲ آقای الف.پ. به طرفیت شرکت ز.م. به مدیرعاملی آقای ح.ر. طی تسلیم دادخواستی خواستار صدور حکم بر محکومیت خوانده به ۱-پرداخت خسارات (ضرر و زیان) ناشی از تأخیر و عدم ایفای تعهدات اجرای قرارداد مورخ ۱۹/۹/۸۶ به شماره ۳۸۶ / ژ/۲ حداقل فعلا مقوم به مبلغ شصت و دو میلیون ریال نظریه کارشناسی تأمین دلیل ۱۶/۷/۸۷ تا تعیین مبلغ خسارت در زمان صدور حکم ۲- الزام به تکمیل و اتمام و تحویل استخر ذخیره آب کشاورزی در روستای بهمن آباد شهرستان درگز مطابق قرارداد ۳-هزینه دادرسی و وکالت (خواستار شده است) که حسب دادنامه غیابی شماره ۱۸۰۳۰۰۴۱۲-۲۸/۵/۹۱ صادره از شعبه دوم دادگاه عمومی شهرستان درگز چنین مقرر گردیده در حالی در خصوص دادخواست آقای الف.پ. به طرفیت شرکت ز.م. به خواسته محکومیت خوانده ۱-به پرداخت خسارت (ضرر و زیان) ناشی از تأخیر و عدم ایفای تعهدات در اجرای قرارداد مورخ ۱۹/۹/۸۶ مقوم به شصت و دو میلیون ریال تا زمان تعیین مبلغ خسارت در زمان صدور حکم ۲-الزام به تکمیل و اتمام و تحویل دستمزد ذخیره آب کشاورزی در روستای بهمن آباد شهرستان درگز مقوم به پنجاه و یک میلیون ریال ۳-هزینه دادرسی و وکالت توضیحا: خواهان به شرح خواسته خویش بیان نموده که شرکت ز.م. وفق قرارداد پیمانکاری ۱۹/۹/۸۶ متعهد می شود که یک باب استخر ذخیره آب کشاورزی در روستای بهمن آباد نوخندان شهرستان درگز احداث نموده و طبق ماده ۲ قرارداد پس از هفتاد روز کاری تحویل دهد علی رغم این که آب ناچیز چاه کشاورزی فقط از طریق ذخیره و جمع آوری دو الی سه روزه در استخر قابل استفاده آبیاری می باشد، متأسفانه شرکت با شروع اجرای احداث استخر جدید اقدام به قطع آب و تخلیه استخر خاکی قبلی نموده و عملا کشت و کار و آبیاری درختان را از حیز انتفاع خارج می نماید و به سبب تأخیر و عدم اجرا و اتمام و تحویل به موقع پروژه موجبات خسارت و ضرر و زیان هنگفتی را به اینجانب فراهم نموده که بایستی جبران نماید دادگاه با عنایت به ارائه رونوشت مصدق قرارداد منعقده فی مابین طرفین و عدم دفاع شرکت و عدم ارائه دلیل و مدرکی از سوی شرکت دال بر اجرای مفاد قرارداد و برائت ذمه اش دعوی و خواسته خواهان را ثابت و وارد دانسته و مستندا به مواد ۱۹۸ و ۵۱۵ و ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی و مواد ۲۱۹ و ۲۲۱ و ۲۲۶ و ۲۲۷ قانون مدنی خوانده را مطابق نظریه قطعی کارشناس منتخب به پرداخت ۰۰۰/۱۲۵/۱۵۸ ریال وجه نقد بابت خسارت ناشی از تأخیر در اجرای تعهد قرارداد و نیز الزام به تکمیل و اتمام و تحویل استخر ذخیره آب کشاورزی در روستای بهمن آباد شهرستان درگز و پرداخت مبلغ ۵۰۰/۲۱۰/۳ ریال بابت هزینه دادرسی و تمبر اوراق در حق خواهان محکوم می نماید، رأی صادره حضوری و ظرف ۲۰ روز قابل تجدیدنظر اعلام داشته که آقای ب.الف. به وکالت از شرکت ز.م. با مدیریت عاملی ح.ر. به طرفیت آقای الف.پ. نسبت به دادنامه یادشده ۸۰۳۰۰۰۴۱۲-۲۸/۵/۹۱ به استناد این که موکل وی به دلیل این که علی رغم ادعای عدم تکمیل استخر پس از حدود ۴ سال به مراجع قضایی مراجعه نموده است که پس از گذشت زمان و فرسودگی احتمالی تأسیسات اقدام به طرح دعوی جهت تحت فشار گذاشتن موکل بوده است از طرفی متن لوایح واخوانده خاصه لایحه مورخ ۲۱/۶/۹۰ و ۲۱/۶/۹۱ حاکی از این است که واخوانده از کیفیت اجرای پروژه رضایت نداشته و این موضوع را مستمسک انکار اصل اجرای تعهد توسط موکل قرار داده نهایتا از دادگاه درخواست واخواهی نموده که حسب تصمیم شماره ۵۱۳۲۸۰۰۰۶۸-۲۰/۱/۹۲ صادره از شعبه ۸ دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی چنین انشای رأی گردیده: نظر به این که هیچ یک از اوراق قضایی در مرحله بدوی به خوانده ابلاغ واقعی نشده لذا رأی غیابی می باشد و با توجه به این که واخواه مدعی عدم اطلاع گردیده صریحا در دادخواست از دادنامه مذکور واخواهی نموده است فلذا ارسال پرونده به این دادگاه صحیح نمی باشد مقرر است دفتر پرونده از آمار کسر و به دادگاه محترم نخستین جهت اقدام قانونی ارسال گردد که در تاریخ ۲۶/۳/۹۲ شعبه دوم دادگاه عمومی درگز در وقت مقرر با حضور واخواه وکیل شرکت آقای ب.الف. تشکیل گردیده اما واخوانده علی رغم ابلاغ اخطاریه حاضر نشده اما لایحه ای که به شماره ۳۰۰۳۴۹-۸/۳/۹۲ ثبت گردیده: وکیل واخواه اظهار داشت علت واخواهی به شرح متن دادخواست تقدیمی است فعلا عرض دیگری ندارم و در پاسخ لایحه واخواه اظهار می دارد: به نام خدا در ارتباط با لایحه واخوانده محترم نظر به این که ایراد به پذیرش واخواهی بوده و تصمیم گیری در این خصوص در حیطه اختیار و وظایف دادگاه محترم می باشد اظهارنظر نمی گردد گرچه در این خصوص صراحت قانونی وجود دارد. در خصوص ماهیت چنان که در دادخواست واخواهی نیز به استحضار رسیده است موضوع قرارداد گرچه با تأخیر (به دلیل ایجاد اشکال در واردات مواد مورد نیاز) قبل از تاریخ ۲۳/۸/۸۷ تکمیل شده است تأمین دلیل موضوع نیز با توجه بعدم پذیرش نماینده شرکت که خصوصی می باشد میسر نگردیده لذا با توجه به این امر به ثبت موضوع و به وسیله عکسی اکتفا شده است به هر ترتیب توجه دادگاه محترم را به موارد ذیل جلب می نماید ۱- کلیه اظهارنامه هایی که واخوانده در پرونده به آن ها استناد نموده مربوط به قبل از تاریخ ۲۳/۸/۸۷ (مراجعه جهت تأمین دلیل تکمیل استخر) بوده است و پس از آن به دلیل انجام تعهد جناب آقای پ. و نه تنها اظهارنامه نفرستاده حتی اقدام به طرح دعوی نیز نکرده است (طی ۴ سال) ۲- تأمین دلیل واخوانده محترم نیز مربوط به قبل از تاریخ مزبور می باشد و طبیعی است که در تاریخ فوق استخر تکمیل نشده است ضمن این که تأمین دلیل فوق دلالت بعدم تکمیل استخر و انجام تعهد در تاریخ ما بعد آن ندارد ۳- تصاویر موجود در پرونده به خوبی وضعیت موجود در تاریخ ثبت آن را توصیف می نماید ۴- از نظر سندیت تصاویر ارائه شده گرچه نظراتی مبنی بر تلقی آن به عنوان سند وجود دارد حداقل به عنوان اماره قضایی قابل ارزیابی است و در این موضوع تردیدی نیست با این وجود از آنجا که ادعای واخوانده مبنی بر عدم انجام تعهد مبتنی به اصل عدم است چنان که امارات به اصول تقدم دارند، ادعای نامبرده حداقل در مقابل تصاویر مزبور قابلیت استماع ندارد. علی رغم این که شرکت موکل در دو مورد دعاوی علیه واخوانده جهت وصول چک های موضوع قرارداد مطرح نموده نامبرده تا زمان محکومیت نیز اقدام به طرح دعوی ننموده که در سال ۹۰ پس از ۴ سال اقدام به طرح دعوی نموده است و این موضوع نیز از قراین موجود مبنی بر عدم صحت ادعای ایشان است درخواست صدور رأی واخواهی دارم که حسب رأی شماره ۱۸۰۳۰۰۲۲۵-۲۷/۳/۹۲ صادره از شعبه ۲ دادگاه عمومی درگز در مقام رسیدگی به دادنامه واخواهی چنین اشعار داشته: در خصوص دادخواست شرکت ز.م. با وکالت آقای ب.الف. کارآموز وکالت کانون وکلای دادگستری مرکز به طرفیت آقای الف.پ. به خواسته اعتراض و واخواهی نسبت به دادنامه غیابی شماره ۳۰۰۴۱۲-۲۸/۵/۹۱ صادر این دادگاه مبنی بر محکومیت شرکت به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۲۲۵/۱۵۸ ریال وجه نقد بابت جبران خسارت وارده ناشی از تأخیر و عدم ایفای تعهدات موضوع قرارداد عادی ۱۹/۶/۸۶ منعقده فی مابین طرفین در خصوص تکمیل و اتمام و تحویل استخر ذخیره آب واقع در روستای بهمن آباد دادگاه با عنایت به این که رأی صادره صحیحا صادر گردیده و شرکت دلیل موجهی که موجب نقض رأی معترض علیه گردد ارائه ننموده است لذا اعتراض شرکت را وارد ندانسته مستندا به ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی رأی معترض علیه را عینا تأیید می نماید رأی حضوری و ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر اعلام گردیده بالاخره آقای ب.الف. به وکالت از شرکت ز.م. با مدیریت ح. نسبت به دادنامه یاد شده به طرفیت آقای الف.پ. که در تاریخ ۵/۴/۹۲ به وی ابلاغ و در تاریخ ۱۵/۵/۹۲ نسبت به دادنامه یاد شده مبادرت فرجام خواهی نموده نظر به این که مورد دیگری به نظر نمی رسد پرونده جهت مشاوره در جلسه هیأت شعبه مطرح می گردد، لوایح طرفین نیز حین جلسه هیأت شعبه مشروحا قرائت خواهد شد.
رأی شعبه دیوان عالی کشور
در خصوص فرجام خواهی آقای ب.الف. کارآموز وکالت تحت سرپرستی آقای ع.گ. نسبت به دادنامه شماره ۸۰۳۰۰۲۲۵-۲۷/۳/۹۲ صادره از شعبه ۲ دادگاه عمومی درگز نظر به این که حسب تبصره ۳ ماده ۶ قانون کیفیت أخذ پروانه وکالت دادگستری کارآموزان وکالت قبل از أخذ پروانه وکالت در دعاوی که مرجع تجدیدنظر از احکام آن ها دیوان عالی کشور می باشند را ندارند لذا به لحاظ فقد شرایط قانونی فرجام خواهی وی قابل پذیرش نیست این مرجع با تکلیفی مواجه نیست مقرر است دفتر پرونده از آمار کسر و اعاده گردد.
رئیس شعبه ۱۰ دیوان عالی کشور - مستشار
عبدالله پور - صدوقی فر