رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره نحوه تعیین جزای نقدی در بزه کلاهبرداری

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره نحوه تعیین جزای نقدی در بزه کلاهبرداری: در بزه کلاهبرداری،جزای نقدی هر یک از شرکا به میزان سهم آن ها از مال برده شده تعیین می شود.

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۵۰۹۹۷۰۹۲۵۳۰۰۰۶۶
شماره دادنامه۹۵۰۹۹۷۰۹۲۵۳۰۰۰۶۶
تاریخ دادنامه۱۳۹۵/۰۱/۲۳
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۳۸ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعنحوه تعیین جزای نقدی در بزه کلاهبرداری
قاضیعلیرضا رحمانی
سید علی اصغرلطیفی
سید مصطفی قائم مقامی
ولی بلاغی

رأی خلاصه جریان پرونده

بر اساس دادنامه ۶۱۱- ۹۳/۶/۳۱ آقایان د. و الف. ج. از اتهام کلاهبرداری برائت تحصیل نموده اند. پس از اعتراض شکات و طرح پرونده در شعبه ۶ دادگاه تجدیدنظر استان ... در خصوص شکایت بعضی از شکات با رد اعتراض، رأی بدوی تأیید شده و در مورد بعضی دیگر با صدور دادنامه ۱۳۲۸- ۹۳/۱۲/۳۰هر کدام از متهمان را به تحمل سه سال حبس تعزیری و پرداخت چهارصد و بیست میلیون ریال جریمه نقدی (معادل مال مورد کلاهبرداری) و مشترکا به رد مال مثل چهارصد و بیست میلیون ریال در حق شاکی آقای ق. ح. محکوم نموده اند (به نقض دادنامه بدوی اشاره نشده) وکیل آنان با تقدیم ۳ برگ لایحه و ضمائم درخواست تجویز اعاده دادرسی مطرح نموده که با ثبت در دفتر دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده و هنگام شور برای صدور رأی قرائت خواهد شد. خلاصه درخواست این است که بر اساس بند ۵ ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری به شرح دلایل ذیل درخواست تجویز اعاده دادرسی دارم: ۱- ابتدا شاکی به عنوان سرقت از موکل شکایت نموده پس از آن با عنوان کلاهبرداری کیفرخواست صادر شده و در شعبه بدوی حکم برائت صادر شد. ۲- موکل مدارکی دارد که حاکی از خرید احشام از شاکی می باشد. ۳- چون به اتهام سرقت شکایت کرده بودند نمی توانستند چک ها را به بانک ببرند علاوه بر آن وجوهی را هم به حساب ایشان (شاکی) بابت خرید احشام واریز نموده اند که کپی فیش های واریزی به پیوست تقدیم می گردد. با عنایت به موارد موصوف تقاضای تجویز اعاده دادرسی مستندا به ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری مورد استدعا است به شرح برگ آتی مبادرت به صدور رأی می گردد. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای علیرضا رحمانی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای ولی بلاغی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر پذیرش درخواست اعاده دادرسی در خصوص دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۲۸۱۲۱۰۱۳۲۸- ۹۳/۱۲/۲۰ ش۶ تجدیدنظر ... مشاوره نموده چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

قطع نظر از این که متهمین در دادگاه بدوی تبرئه شده اند بر اساس قسمت ۴ بند ب ماده ۲۵۷ قانون آئین دادرسی کیفری برای صدور رأی رسیدگی ماهوی ضرورت داشته و رسیدگی ماهوی عبارت از تفهیم اتهام و اخذ آخرین دفاع و صدور قرار تأمین می باشد و دادنامه تجدیدنظر دلالت بر انجام آن ندارد بنابراین دادنامه مذکور غیابی تلقی شده قابلیت واخواهی داشته و با این وصف غیر قابل طرح در دیوان عالی کشور بوده اما با فرض قطعیت حکم، در قسمت تعیین مجازات هر دو متهم هر کدام به پرداخت جریمه به میزان کل مال مورد کلاهبرداری محکوم شده اند در حالی که میزان جریمه هریک می بایست به مقدار مالی که به عنوان کلاهبرداری برده است تعیین می شد. با این وصف انطباق درخواست آقای م. ص. به وکالت از آقایان د. و الف. ج. دائر بر تجویز احراز شده ضمن قبول و پذیرش اعاده دادرسی با استناد به ماده ۲۷۴ همان قانون پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض دادگاه صادر کننده رأی قطعی ارجاع می گردد.

شعبه سی و هشتم دیوانعالی کشور- رئیس و عضو معاون

سید علی اصغر لطیفی رستمی- علیرضا رحمانی