رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمت آخر بند ۳ بخشنامه شماره ۵۶ مستمریهای سازمان تأمین اجتماعی
رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمت آخر بند ۳ بخشنامه شماره ۵۶ مستمریهای سازمان تأمین اجتماعی
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت تخصصی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| موضوع | ابطال قسمت آخر بند ۳ بخشنامه شماره ۵۶ مستمریهای سازمان تأمین اجتماعی |
| کلاسه پرونده | ه ع/۹۷/۱۰۱۹ |
| تاریخ رأی | شنبه ۲۹ تير ۱۳۹۸ |
| شماره دادنامه | ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۱۳۰ |
هیأت تخصصی کار ، بیمه و تامین اجتماعی
شماره پرونده : ه ع/۹۷/۱۰۱۹ شماره دادنامه: ۹۸۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۱۳۰ تاریخ: ۲۹/۴/۹۸
شاکی : آقای محمد علی سلیمانی نژاد
طرف شکایت : سازمان تأمین اجتماعی شهرستان مسجد سلیمان استان خوزستان
موضوع شکایت و خواسته : ابطال قسمت آخر بند ۳ بخشنامه شماره ۵۶ مستمریهای سازمان تأمین اجتماعی
شاکی دادخواستی به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی شهرستان مسجد سلیمان به خواسته ابطال قسمت آخر بند ۳ بخشنامه ۵۶ مستمریها به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیأت عمومی ارجاع شده است متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می باشد :
بند ۳ بخشنامه مقرر می دارد : مستمری قابل پرداخت در اجرای این بخشنامه ، معادل مستمری استحقاقی بیمه شده ، یعنی متناسب پرداخت حق بیمه خواهد بود. اینگونه مستمری بگیران از شمول ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی خارج می باشند.
دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت
با توجه به اینکه سازمان تأمین اجتماعی شعبه مسجد سلیمان اینجانب را بر اساس بخشنامه ۵۶ مستمریها در تاریخ ۶/۵/۱۳۸۸ بازنشسته نمود و قسمت آخر بند ۳ این بخشنامه که مقرر می دارد اینگونه مستمری بگیران از شمول ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی خارج می باشند و بند مذکور در تضاد کامل با ماده (۱) قانون مرقوم بوده و در ماده مذکور محدودیتی و شرطی برای برقراری مستمری بر اساس حداقل حقوق و دستمزد اعمال نگردیده و بیان گردیده در هر حال مستمری نباید از حداقل مزد کارگر عادی کمتر باشد تقاضای ابطال آن را به جهت مغایرت بر ماده ۱۱۱ قانون فوق الاشعار و اصل ۱۴ قانون اساسی را دارد.
در پاسخ به شکایت مذکور ، مدیر کل حقوقی و دعاوی سازمان تأمین اجتماعی به موجب لایحه شماره ۹۷-۱۰۱۹-۲ مورخ ۹/۷/۹۷ به طور خلاصه توضیح داده است که :
نظر به اینکه مشابه موضوع مطروحه ( جزء ۲ بند (ب) بخشنامه ۴۷ مستمریها و ابطال جمله اخیر از بند ۳ بخشنامه شماره ۲/۵۶ مستمریها و ابطال قسمتهایی از بند (الف) و (ب) بخشنامه شماره ۱/۶۵ مستمریهای سازمان تأمین اجتماعی ) قبلا در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مورد رسیدگی واقع و به موجب دادنامه های شماره ۸۸ مورخ ۱۴/۱۲/۸۸ و ۹۹۳ مورخ ۲۲/۱۲/۹۱ و ۵۸۸ مورخ ۲۹/۸۷ قرار رد درخواست صادر گردید. بنابراین موضوع مشمول ماده ۸۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری و قابل رد می باشد و از نظر ماهوی نیز با عنایت به اصلاح تصویب نامه شماره ۱۲۰۸۳۳/ت ۴۷۲۱۴ ه مورخ ۱۵/۶/۹۰ طی مصوبه شماره ۲۲۹۴۲۹ ت ۴۷۲۱۴۰ ه مورخ ۲۳/۱۱/۹۰ هیأت محترم وزیران بخشنامه ۳/۵۶ مستمری ها در اجرای مصوبه یادشده جایگزین بند ۳ بخشنامه معترض عنه ( این گونه مستمری بگیران از شمول ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی خارج می باشند ) گردید. بنابراین موجبی جهت رسیدگی به موضوع نمی باشد و از این حیث خواسته شاکی قابل رد می باشد و از طرفی نیز ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی شامل بیمه شدگانی است که به صورت عادی بازنشسته شده اند و تسری آن بیمه شدگان که به موجب ارفاق قانون گذار و برای مقاطع خاص زمانی ( طول سال ۹۰ ) پیش بینی شده قابل اعمال و تسری نمی باشد. لذا بخشنامه مورد شکایت منطبق با قانون مزبور تنظیم گردیده است.
رأی هیات تخصصی کار ، بیمه و تامین اجتماعی
اعضای محترم هیأت تخصصی بیمه ، کار و تأمین اجتماعی به اتفاق با این استدلال که مطابق ماده واحده قانون تعیین تکلیف تأمین اجتماعی اشخاصی که ۱۰ سال و کمتر حق بیمه پرداخت کرده اند مصوب ۱۷/۷/۹۲ و مواد ۷۲ و ۷۵ و ۷۷ و ۸۰ و ۸۳ قانون تأمین اجتماعی مستمری قابل پرداخت همواره با سنوات بیمه پردازی متناسب بوده و در مواد مرقوم به بیمه شده یا بازماندگان آنها متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه مستمری پرداخت می گردد ، و ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی صرفا ناظر بر جزء ۳ بند (ب) تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق ۲ تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۷۱ ( مصوب ۱۴/۷/۸۰ ) (اشخاص بیمه شده ای که حداقل سنوات بیمه پردازی آنها بیست سال بوده می باشد ) و منصرف از موضوع مقرره مورد شکایت بوده و منافاتی با آن نداشته بنابراین بخشنامه مورد شکایت را در راستای تبیین حکم قانون در مواد مرقوم دانسته و قابل ابطال نمی دانند. بنا به مراتب مذکور قرار رد شکایت صادر و اعلام میگردد. رأی صادره در اجرای بند (ب) ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ توسط ریاست محترم دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات دیوان قابل اعتراض می باشد. /ت
نبی الله کرمی
رئیس هیات تخصصی کار ، بیمه و تامین اجتماعی
دیوان عدالت اداری
کدمنبع: 12138