رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره علام تعارض آراء صادره از شعب سوم و هفتم و نهم

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره علام تعارض آراء صادره از شعب سوم و هفتم و نهم

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره علام تعارض آراء صادره از شعب سوم و هفتم و نهم
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
موضوععلام تعارض آراء صادره از شعب سوم و هفتم و نهم
کلاسه پرونده۶۵/۴۷
تاریخ رأیدوشنبه ۱۶ شهريور ۱۳۶۶
شماره دادنامه۶۶/۱۷

مقدمه:۱ درپرونده کلاسه ۳/۶۳/۱۳۷ شعبه سوم دیوان شاکی آقای سید ابوالقاسم متینی به طرفیت دادگاه بدوی اداری دادگستری جمهوری اسلامی ایران به خواسته رسیدگی به صدور ابلاغ لغو یک پایه براساس حکم دادگاه اداری شکایت نموده است که شعبه به شرح دادنامه شماره ۵۰۴ مورخ ۹/۷/۱۳۶۵ چنین رأی صادر کرده است: باتوجه به محتویات پرونده و مقاد لایحه جوابیه شماره ۹۷۰۱ /۴ مورخ ۱۷/۲/۱۳۶۳ ازناحیه معاون اداری و مالی دادگستری جمهوری اسلامی ایران هرچند درمورد رسیدگی و صدور حکم از دادگاه اداری دادگستری جمهوری اسلامی ایران درباره شاکی تخلفی از مقررات و تضییع حقی مشهود نیست و از این حیث به رد شکایت شاکی اظهارنظر می شود لیکن درمورد لغو پایه اعطاء شده چون محکوم نشدن بیکی از مجازات های بندهای ماده ۵۹ قانون استخدام کشوری از جمله بند (پ) طبق بند (ب) ماده یک آیین نامه اجرایی ترفیع (موضوع ماده ۳۵ قانون استخدام کشوری) مصوب ۱۵/۱/۱۳۵۰ شورای امور اداری و استخدامی کشور از شرایط ترفیع بوده نه از شرایط بقای پایه اعطاء شده که با وجود محکومیت لغو پایه تجویز گردد و نیز محکومیت بکسر عشر حقوق و فوق العاده های مربوطه به مدت سه ماه برابر حکم دادگاه اداری شماره ۱۶۶ – ۱۵/۶/۵۵ گرچه ازمصادیق بند ( ب) ماده یک آیین نامه دادرسی اداری بوده ولی از مصادیق بند (پ) ماده ۵۹ قانون استخدام و ماده ۴۰ آیین نامه دادرسی مزبور نبوده و مجوز لغو پایه اعطاء شده نمی باشد

لذا تمسک طرف شکایت درمقام به ماده ۴ آیین نامه دادرسی و بند (پ) ماده ۵۹ قانون استخدام صادق نیست و خواسته مشارالیه موجه است حکم به ورود شکایت از این حیث صادر و بطلان ابلاغ لغو پایه شاکی از ناحیه دادگستری و ملغی الاثر بودن آن اعلام می گردد

۲

شعبه هفتم دیوان درمورد دعوی مطروحه به طرفیت وزارت دادگستری جمهوری اسلامی ایران به خواسته تقاضای صدور حکم مبنی بر ابطال دادنامه شماره ۱۶۳ – ۱۳/۷/۱۳۶۵ دادگاه بدوی اداری و دریافت حقوق تضییع شده، درپرونده کلاسه ۷/۶۲/۱۱۱۷ به شرح دادنامه شماره ۶۳/۳۱۴ مورخ ۲۸/۴/۶۳ چنین رأی داده است: نظر به اینکه ازناحیه شاکی اعتراض موجهی بردادنامه شماره ۱۶۳ مورخ ۱۳/۷/۶۶ دادگاه بدوی اداری که صحیحا صادرگردیده به عمل نیامده است

لذا دادنامه مذکور عینا تأیید می گردد

۳

شعبه نهم دیوان درمورد دعوی مطروحه به طرفیت وزارت دادگستری به خواسته ۱- تقاضای پایه گروه درپرونده کلاسه ۹/۶۳/۴۴۱ به شرح دادنامه شماره ۲مورخ ۲۳/۱/۶۴ چنین رأی داده است: چون شاکی به لحاظ ارتکاب تخلف اداری بکسر عشر حقوق و فوق العاده های ماهانه مدت ۳ ماه محکوم شده عدم اعطاء پایه به وی به علت محکومیت اداری مذکور خلاف مقررات نبوده است و شکایت رد می شود

با اعلام تعارض آراء فوق الذکر از طرف مدیرکل کارگزینی دادگستری جمهوری اسلامی ایران طی نامه شماره ۱۹۶/د/۴ مورخ ۱۰/۹/۶۵ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱۶/۶/۶۶ به ریاست حجت الاسلام حاج شیخ محمد علی فیض و با شرکت رؤسای شعب تشکیل شد و پس از بررسی آراء مذکور و سوابق امر و تبادل نظر و مشاوره و اعلام ختم رسیدگی با اکثریت آراء اقدام به صدور رأی می نماید رای هیات عمومی:آراء یادشده از مصادیق آراء معارض درموارد مشابه موضوع ماده ۲۰ دیوان عدالت اداری نبوده و لذا ازاین حیث قابل طرح و رسیدگی درهیأت عمومی دیوا ن تشخیص نگردید

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری محمد علی فیض


کدمنبع: 4302