سیاست کیفری ایران در قبال تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها
سیاست کیفری ایران در قبال تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها نام مقاله ای است از رسول احمد زاده و احمد رضایی پناه که در شماره صد و سیزده دوره 85(بهار1400) مجله حقوقی دادگستری منتشر شده است.
چکیده
تغییر بی‌رویۀ کاربری اراضی کشاورزی یکی از چالش‌های مهم بخش کشاورزی ایران است. تغییر کاربری اراضی، سالیانه بخش عمده‌ای از اراضی باغی و زراعی را از چرخۀ تولید خارج می‌کند. قانون‌گذار تاکنون رویۀ ثابتی را برای مقابله با این بزه به کار نبسته است و مقررات این حوزه دستخوش تغییر و تحول بوده است، به‌نحوی که می‌توان دهۀ 70 را دورۀ تدبیر و ترسیم، دهۀ 80 را دورۀ تغییر و تنظیم و دهۀ 90 را دورۀ تضعیف و تخریب سیاست کیفری مربوط به حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها دانست. تحلیل بزه تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها و بررسی نقاط قوت و ضعف قانون‌گذاری در کنار توجه به رویۀ قضایی به‌نوبۀ خود می‌تواند، چالش‌ها و خلأهای موجود را آشکار سازد. در این مقاله به بررسی ارکان این بزه و تفسیرهای قابل‌ارائه پیرامون استثنائات تغییر کاربری خواهیم پرداخت. پس از آن با توجه به تغییرات قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در درجه‌بندی جرائم و تعیین مواعد مرور زمان با موشکافی در ماهیت «قلع‌و‌قمع» به پاسخ این پرسش خواهیم پرداخت که آیا این اقدام مجازات محسوب می‌شود یا خیر؟ با توجه به مبنا و موضوع انتخابی روش نگارش این پژوهش توصیفی‌تحلیلی است و در گردآوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است.
کلیدواژه‌ها
- اراضی زراعی
- حفظ کاربری
- سیاست کیفری
- رویه قضایی
- تغییر کاربری غیر مجاز