قاعده غرور

قاعده غرور به این معناست که شخصی در اثر فریب دیگری کاری را انجام دهد که منجر به مسئولیت وی شود به نحوی که اگر فریب شخص غار نبود اساساً مغرور، فعلی انجام نمی‌داد و مسئولیتی بر عهده او قرار نمی‌گرفت، به عبارت دیگر، غرور، یعنی شخصی بر اثر فریب دیگران، موجب ورود خسارت به غیر گردد و به همین دلیل، از مسئولیت مدنی معاف شود.

مواد مرتبط

• ماده ۲۶۳ قانون مدنی

• ماده ۳۲۵ قانون مدنی

شرایط تحقق غرور

در خصوص تحقق غرور، گفتنی است که حتی اگر فریبنده از حقیقت ماجرا بی اطلاع باشد؛ ولی رفتار او، باعث به اشتباه افتادن دیگری و ورود ضرر به ثالث گردد؛ باز هم ضامن است، اما اگر عمل فریب دهنده، مؤثر واقع نشود، تحقق غرور منتفی است.

کتب مرتبط

• فریبکاری و آثار آن در حقوق مدنی ایران و فقه امامیه (صفری)

جستارهای وابسته

• مسئولیت مدنی