ماده ۱۱۹ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هر گاه محبوس يا توقيف شده فرار كرده و كسيكه مأمور حفظ يا مراقبت و ملازمت او بوده با او مساعدت در فرار كرده يا براي او راه‌فرار تحصيل نموده يا با او مواضعه داشته است مأمور مزبور بترتيب ذيل مجازات خواهد شد:‌هر گاه محبوس محكوم باعدام بوده مجازات مأمور حبس با اعمال شاقه از سه الي ده سال است و اگر محكوم بحبس دائم يا موقت با اعمال شاقه‌بوده يا متهم بجرمي كه مجازات آن اعدام است مجازات مأمور حبس مجرد است از دو الي ده سال و در ساير احوال به شش ماه تا سه سال حبس‌تأديبي محكوم خواهد شد.