ماده 109 قانون کار

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 109 قانون کار: مراکز آموزش مذکور در ماده ۱۰۸ این قانون از نظر مالی و اداری با رعایت قانون محاسبات عمومی به طور مستقل زیر نظر وزارت کار و‌ امور اجتماعی اداره خواهند شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

وزارت کار و امور اجتماعی: وزارتخانه ای است که با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فراهم آوردن فرصت های شغلی و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع کشور تشکیل شده است.[۱]

نکات توضیحی

مراکز آموزشی برای کارگران غیر ماهر، مراکز آموزشی برای کاگران نیمه ماهر، ماهر و مراکز آموزشی تربیت مربی و مراکز آموزش کارآموزی خاص معلولین و جانبازان که در ماده 108 قانون کار از آن نام برده شده از نظر مالی و اداری به طور مستقل زیر نظر وزارت کار و امور اجتماعی اداره خواهد شد اما دیوان محاسبات عمومی از نظر چگونگی هزینه و ردیف بندی آن مبنی بر اولویت هایی که باید مراکز آموزشی هزینه کنند نظارت مالی خواهد داشت و طبق قانون محاسبات عمومی باید مراکز آموزشی هزینه های خود را تنظیم کنند. در ضمن مراکز آموزشی مورد نظر علاوه بر این که از نظر مدیریتی و در تنظیم مقررات و شیوه اداره خود مستقل هستند ولی با نظارت وزارت کار و امور اجتماعی.[۲]

رویه های قضایی

رای وحدت رویه شماره های 565 و 559 مورخ 1390/12/8 هیات عمومی دیوان عدالت اداری مقرر می دارد: مطابق ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 به دولت اجازه داده شده است، به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاه های مشمول قانون و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت، فوق العاده های خاصی وضع کند و در راستای این قانونريال هیات وزیران به موجب مصوبه شماره 60309/ت18360ه-1376/5/8 ضوابط پرداخت فوق العاده خاص به مشاغل مراکز آموزش فنی و حرفه ای و 35849/ت14579ه-1374/11/9 منع کرده است. نظر به این که پرداخت فوق العاده خاص مصرح در مصوبه مزبور و فوق العاده جذب مقرر در سایر مصوبه های هیات وزیران در اجرای ماده 6 قانون یاد شده پیش بینی شده است و جملگی به منظور جذب نیروهای مورد نظر دستگاه های اجرایی است، بنابراین در نحوه محاسبه فوق العاده ویژه موضوع مصوبه شماره 3196/ت25703ه-1381/5/23 هیات وزیران لحاظ فوق العاده خاص مقرر در مصوبه شماره 60309/ت18360ه-مورخ 1376/5/8 هیات وزیران به جای فوق العاده جذب به لحاظ وحدت منشا و وجه اشتراک معنایی منافاتی ندارد و آرای صادر شده مبنی بر وارد دانستن شکایت اشخاص به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات است. این رای به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.[۳]

منابع

  1. سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. مدیریت، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651412
  2. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119560
  3. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651472