ماده 119 قانون مجازات عمومی مصوب 1304

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۱۹ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: هر گاه محبوس یا توقیف شده فرار کرده و کسیکه مامور حفظ یا مراقبت و ملازمت او بوده با او مساعدت در فرار کرده یا برای او راه فرار تحصیل نموده یا با او مواضعه داشته است مامور مزبور بترتیب ذیل مجازات خواهد شد:

هر گاه محبوس محکوم باعدام بوده مجازات مامور حبس با اعمال شاقه از سه الی ده سال است و اگر محکوم بحبس دایم یا موقت با اعمال شاقه بوده یا متهم بجرمی که مجازات آن اعدام است مجازات مامور حبس مجرد است از دو الی ده سال و در سایر احوال به شش ماه تا سه سال حبس تادیبی محکوم خواهد شد.