ماده 201 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361

ماده ۲۰۱ قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده ۱۹۶ تا ۲۱۸ – مصوب ۱۳۶۱: محاربه و افساد فی الارض از راههای زیر ثابت میشود:

الف– با یکبار اقرار بشرط آنکه اقرارکننده بالغ و عاقل و اقرار او با قصد و اختیار باشد.

ب– با شهادت فقط دو مرد عادل.

تبصره ۱– شهادت مردمی که مورد تهاجم محاربان قرار گرفته اند، بنفع همدیگر پذیرفته نیست.

تبصره ۲– هرگاه عده ای مورد تهاجم محاربان قرار گرفته باشند شهادت اشخاصی که بگویند به ما آسیبی نرسیده نسبت به دیگران پذیرفته است.

تبصره ۳– شهادت اشخاصی که مورد تهاجم قرار گرفته اند اگر که بمنظور اثبات محارب بودن مهاجمین باشد و شکایت شخصی نباشد، پذیرفته است.

(۳ – حد محاربه و افساد فی الارض)