ماده 202 قانون تجارت مصوب 1303
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۰۲ قانون تجارت مصوب ۱۳۰۳ مصوب ۱۳۰۳,۱۱,۲۵: هر گاه دارنده برات به رویت یا به وعده که یکی از شهرهای ایران صادر و باید در ممالک خارجه تادیه شود در مواعد مقرره در ماده فوق قبولی نوشتن یا پرداخت وجه را مطالبه نکرده باشد به همان ترتیب مذکور حق او ساقط خواهد شد.