ماده 31 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
ماده ۳۱ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: مصونیت اماکن کنسولی از تعرض:
۱ – اماکن کنسولی تا حدود مقرر در ماده حاضر مصونیت دارند.
۲ – مقامات پذیرنده نمیتوانند بآن قسمت از اماکن کنسولی که منحصرا برای انجام امور پست کنسولی مورد استفاده قرار میگیرد – داخل شوند مگر با رضایت رئیس پست کنسولی یا شخصی که از طرف او تعیین میشود یا رئیس مأموریت دیپلماتیک دولت فرستنده. لیکن در صورت وقوع آتش سوزی یا حوادث ناگوار دیگری که مستلزم اقدامات حفاظتی فوری باشد رضایت رئیس پست کنسولی را میتوان کسب شده فرض نمود.
۳ – تحت مقررات بند ۲ ماده حاضر دولت پذیرنده وظیفه ای خاص دارد کلیه تدابیر لازم را بمنظور اینکه اماکن کنسولی مورد تجاوز و خسارت قرار نگرفته و آرامش و شئون آن متزلزل نگردد اتخاذ نماید.
۴ – اماکن کنسولی و اسباب و اثاثه آن و اموال پست کنسولی و وسائل نقلیه آن از هر نوع مصادر بمنظور دفاع ملی یا انتفاع عمومی مصون خواهد بود. هرگاه برای این مقاصد سلب مالکیت ضروری باشد کلیه تدابیر ممکن جهت احتراز از ایجاد موانع در راه انجام وظایف کنسولی اتخاذ خواهد شد و غرامت فوری و مناسب و کافی بدولت فرستنده پرداخت خواهد گردید.