ماده 3 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: کلیه کارگرانی که در مقابل دستمزد یا کارمزد برای یک یا چند کارفرما کار میکنند مشمول مقررات این قانون میباشند و هر یک از کارفرمایان مکلفند کارگران خود را اعم از دایم – فصلی – موقتی نزد سازمان بیمه نمایند.
تبصره ۱ – دستمزد عبارت از مبلغی است که در مقابل ساعات کار و کارمزد عبارت از مبلغی است که در مقابل واحد از محصول کار بکارگر بطور نقد یا جنس تادیه میشود.
تبصره ۲ – کارگران خارجی که طبق قوانین و مقررات در ایران بکار مشغول میباشند بشرط معامله متقابل مشمول اینقانون خواهند بود.
تبصره ۳ – کارمندان فنی و دفتری که بطور ثابت در موسسات مشمول قانون کار اشتغال دارند در صورتیکه مشمول مقررات قانون استخدام کشوری نبوده و بموجب مقررات دیگری بیمه نشده باشند از مزایای این قانون بهره مند خواهند شد.
تبصره ۴ – سازمان میتواند پیشه وران و صاحبان حرف مستقل را طبق آیین نامه مخصوص در تمام یا بعضی از موارد مندرج در این قانون بیمه نماید ولی بیمه مستخدمین خانه ها و دفاتر کار اشخاص و کارگرانی که در خانه ها برای کارهای اتفاقی کار میکنند اختیاری و بموجب موافقت کارفرما و کارگر خواهد بود.