مستثنیات بر اراضی ملی

منظور از مستثنیات در اراضی ملی، اراضی است که از شمول حکم کلی مندرج در ماده 1 تصویب نامه قانونی ملی شدن جنگل ها و مراتع خارج باشند.

مرجع تشخیص اراضی ملی از مستثنیات

برابر ماده 20 آیین نامه قانون ملی شدن جنگل ها مصوب 1342، برای اولین بار تشخیص بر عهده «جنگل دار» گذاشته شد. سپس برابر ماده 56 اصلاحی قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل هل و مراتع، این امر به «وزارت منابع طبیعی» سپرده شد. پس از انحلال وزارت منابع طبیعی، «وزارت کشاورزی» این امر را عهده دار گردید. با تفکیک وزارتخانه های جهاد سازندگی از وزارت کشاورزی و برابر ماده 2 قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر جنگلی کشور مصوب 1371، امر تشخیص بر عهده «جهاد سازندگی» قرار گرفت. نهایتا امروزه بر اساس بخشنامه های موجود، امر تشخیص برعهده «جنگل دار» و «اداره منابع طبیعی و آبخیزداری» می باشد.