ماده 144 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 144 قانون امور حسبی''': [[ورثه]] و [[وصی]] و موصی ‌له که [[مال|اموال]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] موقتا به آن ها تسلیم می‌ شود باید اموال را با رعایت مصلحت غایب حفظ و اداره نمایند و آن ها در ‌اداره اموال غایب به منزله [[وکیل]] او خواهند بود.

ورثه: به کسی می گویند که در صورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref>

علت این که ماده 144 [[قانون امور حسبی]]، ورثه و وصی را به منزله وکیل غایب قرار داده است این است که خواست قانونگذار جمع بین حمایت از [[حق|حقوق]] غایب و ورثه بوده است و از همین رو ورثه و موصی له نمی توانند اموال غایب را بین خود [[تقسیم ترکه|تقسیم]] کنند و یا در آن [[تصرف|تصرفات]] مالکانه انجام دهند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی(جلد اول) (اشخاص و حمایت های حقوقی آنان)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1096076|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=باریکلو|چاپ=6}}</ref>

چنانچه از ماده 144 قانون امور حسبی بر می آید، مانند اختیارات وکیل و [[امین]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708056|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم زاده|چاپ=1}}</ref> با این تفاوت که تعهد ورثه، بر خلاف تعهد امین، [[تعهد]] به نتیجه است نه تعهد به وسیله زیرا ورثه با وجود امین اقدام و اموال غایب را چنان که هست نگهداری کنند لذا تعهد آنان باید سنگین تر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2708052|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم زاده|چاپ=1}}</ref>

{{پانویس}}