۶٬۹۱۸
ویرایش
ماده 187 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۱۸۷ قانون امور حسبی''': در مواردی که [[وصیت نامه]] معتبری به نظر دادرس می‌رسد که آن وصیت نامه مشتمل بر امور فوری باشد دادرس اجازه می‌دهد که امور مذکور انجام داده شود. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
منظور از دادرس در ماده | منظور از دادرس در ماده ۱۸۷ [[قانون امور حسبی]]، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم [[ترکه]] را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد؛ زیرا چنانچه در انجام امور فوری تأخیر افتد تا محول به [[دادگاه]] صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16168|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||