رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه'''{{جعبه اطلاعات آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری|موضوع=وحدت رویه|شاکی=آقای نصرت الله جمالی|کلاسه پرونده=۹۸۰۳۲۴۹|تاریخ رأی=يکشنبه ۲ شهريور ۱۳۹۹|شماره دادنامه=۶۲۳}}شماره دادنامه : ۶۲۳

شماره پرونده: ۹۸۰۳۲۴۹

اعلام کننده تعارض: آقای نصرت الله جمالی

گردش کار: در خصوص دادخواست برخی از کارمندان سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که بدون پست سازمانی به مأموریت خارج از کشور اعزام شده اند، مبنی بر الزام به پرداخت مابه التفاوت فوق العاده اشتغال خارج از کشور (طبق تصویب نامه سال ۱۳۷۱ هیأت وزیران)، یک شعبه دیوان عدالت اداری انتصاب در پست ثابت سازمانی را شرط پرداخت فوق العاده ارزی اشتغال خارج از کشور دانسته است و رأی به رد شکایت صادر کرده است، لیکن شعبه دیگر عدم پرداخت فوق العاده ارزی اشتغال خارج از کشور به اشخاص فاقد پست ثابت سازمانی را غیر موجه دانسته و حکم به ورود شکایت صادر کرده است، لذا با توجه به استنباط های مختلف شعب دیوان در این خصوص و صدور آراء متعارض از شعب دیوان، موضوع در اجرای ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری برای صدور رأی وحدت رویه به هیأت عمومی ارجاع شد

الف:شعبه ۲۷ بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۶۰۹۹۸۰۹۰۰۳۰۳۰۴۰ با موضوع دادخواست آقای نصرت الله جمالی به طرفیت سازمان فرهنگ و ارتباطات تهران و به خواسته الزام به پرداخت مابه التفاوت فوق العاده اشتغال ارزی به موجب دادنامه شماره ۹۷۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۰۷۳۶-۱۳؍۳؍۱۳۹۷ به شرح زیر رأی صادر کرده است:

نظر به اینکه به موجب نامه شماره ۶۱۱۷۶؍۸۳-۵؍۱؍۱۳۹۱ معاون اداری مالی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نامبرده همتراز دبیر دوم تشخیص داده شده است و بر اساس جدول شماره ۲ آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مبلغ ۰۰۰؍۲۱۰ ریال از تاریخ ۱۲؍۸؍۱۳۸۳ تا ۳۰؍۱۰؍۱۳۸۴ به عنوان عدد مبنا تعیین شده است که در صورت وجود اعتبار مقرر گردید پرداخت شود، بنابراین از آنجا که صرف عدم وجود اعتبار نافی حق مستخدم نبوده و حقوق ثابت مستخدمین را ساقط نخواهد کرد لذا با غیر موجه تشخیص دادن دفاع خوانده (مبنی بر اینکه نامبرده بدون پست رسمی در نمایندگی خارج از کشور مشغول همکاری بوده) شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستندا به مواد ۱۰ و ۱۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می نماید

رأی صادره به استناد ماده ۶۵ قانون مذکور ظرف مهلت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد

در اثر تجدیدنظر خواهی از رأی مذکور شعبه ۲۳ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۹۸۰۹۹۷۰۹۵۹۳۰۰۹۷۷-۱۱؍۳؍۱۳۹۸ با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند:

نظر به اینکه تجدیدنظر خوانده در خارج از کشور فاقد پست سازمانی بوده و فوق العاده روزانه مأموریت خارج از کشور را دریافت می نموده است و با توجه به اینکه برقراری و پرداخت فوق العاده اشتغال خارج از کشور موضوع مصوبه شماره ۲۹۹۲۰؍ت۴۶۱ه-۹؍۱۰؍۱۳۷۱ هیأت وزیران مشمول مستخدمینی است که دارای پست ثابتسازمانی هستند می گردد و نامبرده عنوان مأموریت ثابت را نداشته و فاقد پست ثابت سازمانی بوده است و از طرفی همترازی ایشان از سوی کمیسیون ماده ۶ آیین نامه فوق الذکر تصویب نگردیده است و تطبیق وضعیت وی توسط معاون اداری و مالی سازمان فرهنگ و ارتباطات موجب ایجاد حق برای وی نمی گردد چون که از سوی مقام صالح صادر نگردیده است، بنابراین با عنایت به مراتب فوق تجدیدنظر خواهی وارد تشخیص و مستندا به ماده ۷۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ضمن نقض دادنامه معترض عنه حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می گردد

رأی صادره قطعی است

ب:شعبه اول بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۳۰۹۹۸۰۹۰۰۱۰۰۰۷۸ با موضوع دادخواست آقای نوید رسولی به طرفیت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و به خواسته الزام خوانده به پرداخت معوقه مابه التفاوت فوق العاده اشتغال ارزی به موجب دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۰۷۰۹-۶؍۳؍۱۳۹۴ به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص شکایت مذکور با عنایت به محتویات پرونده و ملاحظه مستندات ابرازی شاکی که حاکی از اعزام وی به مدت ۲۴ ماه به مأموریت خارج از کشور از ناحیه طرف شکایت طی ابلاغ شماره ۲۱۶۴؍۵-۵؍۶؍۱۳۸۴ می باشد و از طرفی فقدان پست سازمانی در مدت محدود در زمان مأموریت مجوزی برای کسر و کاهش حقوق مأمور دولت نبوده ضمن اینکه در مصوبه استنادی طرف شکایت هیچ گونه تصریحی مبنی بر عدم پرداخت فوق العاده ارزی به اشخاصی که فاقد پست ثابت نیستند نگردیده است، علیهذا شکایت مطروحه وارد بوده و مستندا به ماده ۱۰ از قانون دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت صادر می شود

رأی صادره ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است

رأی مذکور به موجب رأی شماره ۹۶۰۹۹۷۰۹۰۵۶۰۰۷۷۷-۲۶؍۴؍۱۳۹۶ شعبه اول تجدیدنظر دیوانعدالت اداری تأیید شده است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ۱۴/۵؍۱۳۹۹با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداریو رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است

ب: با توجه به اینکهاولا:هیأت وزیران بنا به تجویز بند (ت) ماده ۳۹قانون استخدام کشوریودر راستای اختیار حاصل از ماده ۴۲ قانون مذکور و تجویز ماده ۷قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولتآیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت (مأموران ثابت) موضوع مصوبه شماره ۲۹۹۲۰ت۴۶۱ه-۲۲؍۹؍۱۳۷۱را تصویب کرده است و در ماده ۲ آن مقرر شده: میزان ریالی فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت جمهوری اسلامی ایران (مأموران ثابت) طبق جدول های شماره ۲ و ۳ پیوست (آیین نامه) تعیین می شود

بنابراین همان گونه که از عنوان آیین نامه و ماده ۲ آن و سایر مواد آیین نامه مذکور مشخص است فوق العاده اشتغال خارج از کشور موضوع آیین نامه مذکور مختص کارکنانی است که به عنوان مأمور ثابت به کشورهای خارجی اعزام می شوند

ثانیا:به موجب ماده ۸قانون استخدام کشوری پست ثابت سازمانی عبارت از محلی است که در سازمان وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی به طور مستمر برای یک شغل و ارجاع آن به یک مستخدم در نظر گرفته شده اعم از این که دارای متصدی یا بدون متصدی باشد

و برابر ماده ۵۵ مقررات تشکیلاتی، استخدامی، مالی و انضباطی وزارت امور خارجه مصوب ۷؍۳؍۱۳۵۲: مأموریت ثابت عبارت است از ارجاع پست سازمانی به کارمند در مأموریت های خارج از کشور بنابراین مشمولین دریافت فوق العاده خارج از کشور موضوع آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج ازکشور مستخدمان دولت مصوب ۲۲؍۹؍۱۳۷۱ هیأت وزیران، کسانی هستند که برای انجام وظیفه در پست سازمانی در خارج از کشور مأمور شده باشند

ثالثا:به موجب ماده ۶ آیین نامه مذکور تطبیق وضع مستخدمان وزارتخانه ها و سازمان های دولتی که جهت اشتغال به خارج از کشور اعزام شده یا می شوند ( مأموران ثابت) با عناوین مندرج در جدول شماره ۲ پیوست، توسط کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزارت امور خارجه، سازمان امور اداری و استخدامی کشور و دستگاه مربوط تعیین و فوق العاده آنان طبق جدول یاد شده و مقررات این آیین نامه قابل پرداختخواهد بود

با توجه به مراتب فوقاز آنجا که شاکیان پرونده های موضوع تعارض بدون وجود پست سازمانی به خارج از کشور مأمور شده اند و فاقد همترازی از سوی کمیسیون موضوع ماده ۶ آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت (مأموران ثابت) می باشند و تعیین همترازی برای آنها پس از گذشت ۷ سال از شروع مأموریت توسط مقام داخلی محل خدمت خارج از حدود اختیار وی بوده است و شاکیان حق مأموریت ارزی خود را به موجب بخشنامه بانک مرکزی دریافت کرده اند لیکن خواسته آنها دریافت فوق العاده اشتغال خارج از کشور به موجب آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت (مأموران ثابت) مصوب ۲۲؍۹؍۱۳۷۱ می باشد، بنابراین اجابت خواسته آنها فاقد مبنای قانونی است و رأی صادر شده به غیر وارد دانستن شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات است

این رأی بهاستناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداریمصوب سال ۱۳۹۲برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است

کدمنبع: 13366