ماده 3 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

امور حسبی: اموری را حسبی گویند که [[مرجع قضایی|مراجع قضایی]] باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و [[دعوا|مرافعه]] ای باشد و شکایتی طرح گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هفتم) (بررسی مشخصات اشخاص و محجورین، وضعیت، شخصیت، هویت، تابعیت، اقامت، قیمومت)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=324628|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref>

پرداختن به امور حسبی از جمله قسمتی از امور غایب مانند نصب [[امین]]، در صلاحیت رسیدگی دادگاه‌های عمومی است و [[دادستان]] آن حوزه که نماینده جامعه محسوب شده و منتخب رئیس قوه قضاییه است از طریق معاونان خود به ویژه مسئول [[اداره سرپرستی]] به این امور می‌پردازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2706780|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:مواد قانون امور حسبی]]

[[رده:رسیدگی به امور حسبی]]

[[رده:دادگاه صالح در رسیدگی به امور حسبی]]