ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

== انتقادات ==

صدر '''ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی''' با تبصره آن در تعارض می‌باشد چراکه در صدر این ماده به ماده قبل یعنی [[ماده ۳۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۳۹]] اشاره شده‌است که کسی که در [[توقیف]] است باید دادخواست خود را به دفتر [[بازداشتگاه]] تقدیم نماید اما در تبصره '''ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی''' اجازه داده شده‌است که دادخواست شخص توقیف شده به این علت که در توقیف بوده‌است خارج از مهلت نیز پذیرفته شود. البته در توجیه می‌توان گفت «هر چند تکلیف اولیه شخص توقیف شده تقدیم دادخواست در مهلت مقرر به دفتر بازداشتگاه می‌باشد اما از آنجایی که [[زندانی]] در اقدامات خود با محدودیت‌های جدی مواجه است، [[قانونگذار|قانون گذار]] تسهیلات بیشتری برای حقوق دفاعی وی فراهم کرده‌است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3899240|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس|۲}}