ربودن مال به قصد استفاده موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

در حقوق ایران، کسی که [[مال]] غیر را به قصد استفاده موقت برداشته اما پس از مدتی نظر خود را تغییر داده و تصمیم به نگه داشتن مال به صورت دائم بگیرد را نمیتوان سارق و عملش را [[سرقت]] محسوب کرد زیرا هرچند دو [[عنصر مادی]] ([[ربودن|ربایش]]) و [[عنصر معنوی]] ([[عمد]] و قصد محروم کردن دائمی) در اینجا وجود دارد، اما به دلیل عدم تقارن زمانی عنصر مادی و معنوی، سرقت تحقق نیافته است. <ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جلد دوم) (جرایم علیه اموال و مالکیت) (قانون جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4037384|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=35}}</ref>