حق سکوت متهم: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۹۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹: خط ۹:


سکوت متهم را همواره نباید منجر به صدور [[قرار منع تعقیب]] نسبت به وی دانست، بلکه چنانچه دلایل کافی برای انتساب [[جرم|بزه]] نسبت به او باشد یا وی به صورت ارادی از بیان مطالبی در رد آن‌ها امتناع نماید، صدور [[قرار جلب به دادرسی]] بلا مانع است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692084|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
سکوت متهم را همواره نباید منجر به صدور [[قرار منع تعقیب]] نسبت به وی دانست، بلکه چنانچه دلایل کافی برای انتساب [[جرم|بزه]] نسبت به او باشد یا وی به صورت ارادی از بیان مطالبی در رد آن‌ها امتناع نماید، صدور [[قرار جلب به دادرسی]] بلا مانع است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692084|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
== مواد مرتبط ==
[[ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]


== قلمرو حکم ==
== قلمرو حکم ==
۳۴٬۱۱۹

ویرایش

منوی ناوبری