ماده 108 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱۰۸ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران: پرسنلی که یک یا چند عضو خود یا بخشی از آنرا برای همیشه از دست دهند، یا بیش از یکسال بمنظور درمان بستری گردند، و یا به علت فقدان سلامتی، تمام یا بخشی از توان کاری خود را از دست بدهند و تا یکسال کارآئی خود را بدست نیاورند، چنانچه در یکی از موارد مذکور در ماده فوق این وضعیت برای آنان بوجود آمده باشد جانباز و در سایر موارد معلول شناخته میشوند. جانبازان و معلولین از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند شد:
الف – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارآئی از دست رفته ایشان جزئی بوده و امکان ادامه خدمت بدون مشقت برای آنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه خواهند داد.
ب – پرسنلی که خسارات وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارائی از دست رفته ایشان در حدی باشد که ادامه خدمت برای آنان توام با مشقت باشد لکن شخصا مایل به ادامه خدمت باشند به خدمت ادامه میدهند و در صورت عدم تمایل بازنشسته میگردند.
ج – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارائی از دست رفته ایشان در حدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلب نماید و پرسنلی که بیش از یکسال بستری باشند بازنشسته میگردند.
تبصره ۱ – تشخیص تطبیق وضعیت پرسنل با این ماده و بندهای آن از نظر پزشکی بر عهده کمیسیون عالی پزشکی میباشد.
تبصره ۲ – پرسنلی که بر اساس این ماده بازنشسته می گردند چنانچه حداکثر تا ۵ سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی بازیابند که به تشخیص کمیسیون عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد در صورتی که واجد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی وبا تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۸ این قانون با درجه یا رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده میگردند.