نمایش مبدأ برای فقه پویا و حل تعارض‌های حقوقی جمهوری اسلامی ایران با کنوانسیون‌های بین‌المللی پیرامون منع اعدام افراد....

'''فقه پویا و حل تعارض‌های حقوقی جمهوری اسلامی ایران با کنوانسیون‌های بین‌المللی پیرامون منع اعدام افراد به‌جهت جرایم ارتکابی در سن زیر 18 سال'''‎‬‬‬‬‬‬‎ نام مقاله ای از [[امیرحسین محبعلی]] ، [[علی عروجی]] و [[زهرا ایمانی]] است که ددر شماره 42 (مرداد1399) [[فصلنامه پژوهشهای حقوقی]] منتشر شده است.

== چکیده ==
حق حیات بر اساس [[میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی]]، ازجمله حقوق غیرقابل‌عدول و تخطّی محسوب می‌شود. بند دو ماده 4 میثاق، ماده 6 (حق حیات) را غیرقابل‌عدول می‌داند. ماده 6 البته از منع مطلق مجازات سالبه حیات سخن به‌میان نمی‌آورد و آن را صرفاً برای جدّی‌ترین جرایم و با رعایت شرایطی حفظ می‌کند. لیکن از طرف دیگر در بند 5 خود از ممنوعیت مطلق اعدام افراد کمتر از هجده سال و زنان باردار سخن به‌میان می‌آورد. یکی از موارد تعارض جمهوری اسلامی ایران با این پیمان‌نامه‌ها، بحث حداقل سن کودک برای مجازات سالبه حیات است که [[حقوق بشر]] جهانی آن را پایان هجده سالگی می‌داند؛ اما آنچه قانونگذاران ما برمبنای فقه شیعه، برای سن قبول [[مسئولیت کیفری]] در نظر گرفته‌اند، نه سال قمری برای دختران و پانزده سال قمری برای پسران است. اینها همه درحالی است که برخلاف اهل تسنّن که بعد از امامان چهارگانه باب اجتهاد را مسدود می‌دانند، ویژگی فقه شیعه به پویایی، اجتهاد و جایگاه بالای عرف و سیره در آن است. دلایل فقهی موجود در رابطه با موضوع بلوغ و خروج فرد از دوران کودکی بسیار متنوع است و قرآن‌کریم بین بلوغ و رشد، تفاوت قائل است و اینها همه دست فقیه را باز می‌گذارد تا بتواند از تعارض با یک عرف و رویه حقوق بشری جلوگیری کند و مبنای فهم عواقب جرم را برای کودکان، همان هجده سال قرار دهد.‏‎‎

== کلیدواژه ها ==

* [[ماده 4 ميثاق حقوق مدنی و سياسی]]
* [[ماده 6 ميثاق حقوق مدنی و سياسی]]
* [[ماده 1 كنوانسيون حقوق كودک]]
* [[ماده 40 كنوانسيون حقوق كودک]]
* [[ماده 2 اين منشورآفريقايی حقوق و رفاه كودكان1990]]