نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 71 مورخ 1353/08/29 هیات عمومی دیوان عالی کشور (تسری قانون روابط مالک و مستأجر به کلیه دعاوی که قبلاً طرح شده و در جریان است)

'''رای وحدت رویه شماره 71 مورخ 1353/08/29 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: تسری قانون روابط مالک و مستأجر به کلیه دعاوی که قبلاً طرح شده و در جریان است):''' نظر به این که [[ماده 1 قانون روابط مالک و مستأجر (مصوب 1356)|ماده (1) قانون روابط مالک و مستأجر]] صراحت دارد بر این که (هر محلی که برای پیشه و کسب و [[تجارت]] یا سکنی تا به حال [[اجاره]] داده شده یا بعداً اجاره داده شود مشمول مقررات این قانون خواهد بود) و به موجب ماده (26) کلیه مقررات و قوانینی که با مفاد این قانون مغایر باشد ملغی گردیده و قوانین مزبور فقط در مواردی که از شمول این قانون خارج است اعتبار دارد و با التفات به این که تبصره (1) ماده (23) در مواردی که از شمول این قانون روابط مالک و [[مستأجر]] را حتی به احکام قطعی که هنوز اجرا نگردیده تسرّی داده است و با توجه به مفاد ماده (562) آیین دادرسی مدنی که مقرر می‌دارد احکام و قرارها باید اساساً طبق قانونی که در زمان صدور آن لازمالعمل است صادر گردد بنا به جهات مذکور قانون روابط مالک و مستأجر در نقاطی که در تاریخ صدور رأی لازمالعمل باشد به کلیه دعاوی که قبلاً طرح شده و در جریان است نیز تسرّی خواهد داشت. این رأی طبق قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب 1328 لازمالرعایه خواهد بود.

== مواد مرتبط ==
[[ماده 1 قانون روابط موجرو مستاجر (مصوب 1356)]]

[[ماده ۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]

== جستارهای وابسته ==
[[اجاره]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]