نمایش مبدأ برای بررسی نقش سازمان‌های کارگری و کارفرمایی در مهار بحران‌‌های فراروی نظام بین‌المللی کار (با تأکید بر پاندمی کرونا)

'''بررسی نقش سازمان‌های کارگری و کارفرمایی در مهار بحران‌‌های فراروی نظام بین‌المللی کار (با تأکید بر پاندمی کرونا)''' نام مقاله ای از [[فرهاد طلایی]] و [[فرزانه پور سعید]] بوده که در شماره چهارم دوره سیزدهم (زمستان 1400) [[مجله علمی مطالعات حقوقی]] منتشر شده است.

== چکیده ==
بررسی بحران‌‌های جهانی پیشین، مؤید این نکته اساسی است که دولت‌ها به تنهایی قادر به فائق آمدن بر چالش‌‌های ناشی از تکانه‌‌های جدی نمی‌باشند. نظر به ماهیت پیشبینی ناپذیر بحران ناشی از پاندمی کرونا، مذاکره اجتماعی با سازمان‌های کارگری و کارفرمایی بیش از هر برهه دیگری اجتناب‌ناپذیر گردیده است. استاندارد‌های بین‌المللی کار، راهنمای تضمین بخش کار شایسته در مهار بحران‌ها، از جمله پاندمی کرونا می‌باشد. ضرورت مذاکره اجتماعی در واکنش به بحران و نقش کلیدی سازمان‌های کارگری و کارفرمایی به وضوح در استاندارد‌های بین‌المللی اخیر کار، مورد تأکید قرار گرفته است. توصیه نامه شماره ۲۰۵ مصوب ۲۰۱۷ سازمان بین‌المللی کار، دولت‌ها را به بازشناسی نقش مزبور در چارچوب آزادی انجمن و حق تشکل و مذاکرات جمعی مندرج در [[مقاوله ‌نامه‌‌]]<nowiki/>های ۸۷ و ۹۸ فراخوانده است. این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی، موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد. بدیهی است مذاکره مؤثر اجتماعی سازمان‌های کارگری و کارفرمایی، به راهبرد برون رفت از چالش‌‌های جاری ناشی از بحران کمک نموده و تاب‌آوری اقتصادی، پایداری بنگاه‌‌های اقتصادی و پیاده‌سازی مطلوب حمایت‌‌های معیشتی جهت جامعه کارگری را موجب خواهد گردید.

== کلید واژه ها ==

* بحران
* پاندمی کرونا
* سازمان بین المللی کار
* سازمان های کارگری و کارفرمایی
* مذاکره اجتماعی