نمایش مبدأ برای ماده 170 قانون اجرای احکام مدنی

{{مواد مرتبط احکام و اسناد لازم الاجراء کشورهای خارجی}}
'''ماده 170 قانون اجرای احکام مدنی''': مرجع تقاضای اجرای حکم دادگاه شهرستان [[محل اقامت]] یا [[محل سکونت]] [[محکوم‌علیه]] است و اگر محل اقامت یا محل سکونت محکوم‌علیه در ایران معلوم نباشد [[دادگاه شهرستان تهران]] است.

==مواد مرتبط==
*[[ماده 169 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 171 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 172 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 173 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 174 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 175 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 176 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 177 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 178 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 179 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده 180 قانون اجرای احکام مدنی]]
*[[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی]]

== توضیح واژگان ==
[[محل اقامت]]: محل اقامت ممکن است [[محل سکونت]] [[شخص]] نیز باشد. در خصوص محل اقامت ذکر شده در [[ماده 170 قانون اجرای احکام مدنی]]، لازم به ذکر است که ممکن است فقط از لحاظ قانونی محلی را رسماً به عنوان [[اقامتگاه]] تعیین کرده باشد و اصلاً در ایران سکونت نداشته باشد یا در نقطه‌ای غیر از اقامتگاه در ایران ساکن باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1219240|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref>

[[محکوم‌علیه]]: شخصی است [[شخص حقیقی|حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] که در نتیجۀ [[حکم]] [[دادگاه]] با تکیه بر قدرت [[قانون]]، ملزم به اجرای [[موضوع حکم]] خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=اجرای احکام مدنی (شرایط و تشریفات فروش مالی توقیف شده)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1843316|صفحه=|نام۱=ولی اله|نام خانوادگی۱=رضایی رجانی|چاپ=2}}</ref>

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
قانون اجرای احکام مدنی، زمانی تصویب شد که تشکیلات محاکم ایران، به [[دادگاه بخش]] و [[دادگاه شهرستان|شهرستان]] و استان تقسیم می‌شدند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1562892|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> لیکن، امروزه [[دادگاه عمومی حقوقی|دادگاه‌های عمومی حقوقی]]، صلاحیت عام رسیدگی به همۀ دعاوی حقوقی را دارند و در نتیجه، دادگاه اخیر الذکر است که صلاحیت اجرای حکم دادگاه خارجی را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1241488|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

همچنین، علی‌رغم سکوت مادۀ فوق، با توجه به [[ماده 178 قانون اجرای احکام مدنی]]، به نظر می‌رسد در کلیۀ مواردی دیگری که دخالت دادگاه در روند عملیات اجرایی ایجاب می‌شود به اعتبار [[ماده 170 قانون اجرای احکام مدنی]]، دادگاه صادر کننده دستور اجرای حکم یا سند خارجی، مرجع این دخالت خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1563168|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>

نکتۀ دیگر آن که، دادگاه‌ها ایران، زمان رسیدگی به تقاضای اجرای حکم خارجی، باید صلاحیت قانون حاکم بر ماهیت دعوا را مطابق قواعد حقوق بین‌الملل خصوصی ایران احراز نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 68 اسفند 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=ناب رایانه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1890208|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>

در نهایت، شایان ذکر است که درخواست اجرای حکم خارجی، صرفاً با [[درخواست]] امکان‌پذیر بوده و نیازمند تقدیم [[دادخواست]] و پرداخت [[هزینه دادرسی|هزینۀ دادرسی]] نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی و احکام و اسناد لازم الاجرای خارجی در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2155708|صفحه=|نام۱=نادر|نام خانوادگی۱=مردانی|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=قهرمان|چاپ=1}}</ref>

== نکات توضیحی ==
با توجه به ملاک ماده 170 قانون اجرای احکام مدنی، چنین برداشت می‌شود که مرجع درخواست صدور اجرائیه اسناد لازم‌الاجرای کشورهای خارجی در ایران، دادگاه حقوقی محل اقامت یا سکونت مدیون (متعهدعلیه) است و چنانچه محل اقامت یا محل سکونت مدیون در ایران معلوم نباشد، دادگاه حقوقی تهران صالح است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 68 اسفند 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=ناب رایانه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1890208|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>

== انتقادات ==
در خصوص محکوم‌علیه [[مجهول‌ المکان|مجهول‌المکانی]] که دارای [[مال|اموال]] است، شایسته بود سلسله مراتبی که در [[ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی]]، مقرر شده است در [[قانون اجرای احکام مدنی]] نیز رعایت می‌شد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1241496|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

همچنین، این نظر نیز مطرح شده است که:«بهتر بود معیار صلاحیت محلی دادگاه مجری حکم خارجی اقامتگاه محکوم‌علیه قرار می‌گرفت. زیرا، اقامتگاه که مرکز مهم امور هر شخص است، ممکن است محل سکونت، محل کار و ... باشد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1241492|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> 

== منابع ==
{{پانویس}}{{مواد قانون اجرای احکام مدنی}}

[[رده:مرجع اجرای احکام بیگانه]]
[[رده:دادگاه شهرستان تهران]]
[[رده:مرجع اجرای احکام خارجی]]
[[رده:اجرای احکام مدنی خارجی]]
[[رده:محل اقامت محکوم‌علیه]]
[[رده:محل سکونت محکوم‌علیه]]