نمایش مبدأ برای قانون امور حسبی

'''قانون امور حسبی'''  مصوب دوم تیرماه 1319، مشتمل بر 378 ماده و دربردارنده موضوعاتی از قبیل قیمومت، غائب مفقودالاثر،امور رجع به ترکه  و ... است.این کلیات به نوبه خود در بردارنده موضوعات جزئی هستند که به طور مفصل راجع به امور حسبی سخن می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655164|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>در تعریف قانون امور حسبی، ماده 1 این قانون آورده است: « امور حسبی اموری است که دادگاه‌ها مکلفند نسبت به آن امور اقدام نموده و تصمیمی اتخاذ نمایند بدون اینکه رسیدگی به آن‌ها متوقف بر وقوع اختلاف و منازعه بین اشخاص و اقامه دعوی از طرف آن‌ها باشد».

== منابع ==
{{پانویس}}