نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 673 مورخ 1383/11/6 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم وجود تداخل بین تبصره 2 از 269 و ماده 614 قانون مجازات اسلامی)

'''رای وحدت رویه شماره ۶۷۳ مورخ ۱۳۸۳/۱۱/۶ هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم وجود تداخل بین تبصره ۲ از ۲۶۹ و ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی):'''[[ماده ۲۶۹ قانون مجازات اسلامی مصوب 1370|تبصره ۲ ماده ۲۶۹ قانون مجازات اسلامی]] و [[ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰|ماده ۶۱۴]] این [[قانون]] برای مرتکبین [[جرم|جرایم]] مذکور در این مواد، در صورتی که [[بزه]]‌های ارتکابی سبب [[اخلال در نظام جامعه]] یا خوف شده یا [[بیم تجّری]] مرتکب یا دیگران باشد، با شرایط مندرج در هریک از آنها، [[مجازات]] تعیین کرده‌است و هریک از این دو ماده صرفاً جرایمی را شامل است که از آنها نام برده شده و تداخلی هم بین آنها وجود ندارد؛ بنابراین، به نظر اکثریت قریب به اتفاق اعضای [[هیات عمومی دیوان عالی کشور]]، رای شعبه اول [[دادگاه تجدیدنظر استان]] سیستان صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این رای به استناد [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] برای شعب [[دیوان عالی کشور]] و [[دادگاه|دادگاه‌ها]]، در موارد مشابه لازم‌الاتباع می‌باشد.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۲۶۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰]]
* [[ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰]]
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]]

== جستارهای وابسطه ==
* [[بزه]]
* [[اخلال در نظام جامعه]]
* [[بیم تجّری]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1383]]