نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 793 دیوان عالی کشور درباره موضوع قابل فرجام خواهی بودن قرار رد دادخواست اعاده دادرسی دعوای اثبات وقفیت

'''رای وحدت رویه شماره 793 مورخ 1399/5/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور:''' نظر به اینکه [[ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی|بند (ب) ماده ٣۶٨ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی]] [[قرار|قرارهای]] مذکور در آن بند را مشروط به اینکه اصل [[حکم]] راجع به آنها قابل رسیدگی فرجامی باشد، قابل [[فرجام|فرجام خواهی]] دانسته است و با عنایت به اینکه [[قرار رد دادخواست]] [[اعاده دادرسی]] دعوی اثبات وقفیت، صادره از دادگاه تجدیدنظر استان به لحاظ اینکه اصل حکم راجع به آن قابل فرجام خواهی و جزء موارد احصائی در بند مذکور است، قرار مذکور به تبع حکم نیز قابل فرجام خواهی است؛ بنابراین رأی شماره ٠٣۵٧ ـ ۵ / ١٢ /١٣٩٢ شعبه سوم دیوان عالی کشور که بر این اساس فرجام خواهی نسبت به قرار رد دادخواست اعاده دادرسی صادره از شعبه هفتم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران را [[قابل استماع]] دانسته است، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتّباع است.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]

== جستارهای وابسته ==

* [[قرار رد دادخواست]]
* [[فرجام]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]