نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 580 مورخ 1371/11/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابل تجدیدنظر بودن احکام دادگاه‌های کیفری یک در مورد‌ احکام دادگاه کیفری 2)

'''رای وحدت رویه شماره 580 مورخ 1371/11/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور(قابل تجدیدنظر بودن احکام دادگاه‌های کیفری یک در مورد‌ احکام دادگاه کیفری 2 که به علت عدم صلاحیت توسط کیفری یک نقض و رسیدگی شده است):'''[[ماده 8 قانون تشکیل دادگاه های کیفری 1 و 2 و شعب دیوان عالی کشور مصوب 1368|ماده 8 قانون تشکیل دادگاه های کیفری 1 و 2 و شعب دیوان عالی کشور مصوب 31 خرداد ماه 1368]] صلاحیت [[دادگاه کیفری 2]] را منحصراً به رسیدگی‌ [[جرم|جرایمی]] قرار داده که [[مجازات]] آنها غیر از کیفرهای مذکور در [[ماده 7 قانون تشکیل دادگاه های کیفری 1 و 2 مصوب 1368|ماده 7]] این قانون و تبصره‌های آن باشد. ‌لزوم رعایت قواعد راجع به [[صلاحیت]] [[دادگاه|دادگاه ها]] که از اصول مهمه [[دادرسی]] می‌باشد ایجاب می‌نماید که اگر [[دادگاه کیفری یک|دادگاه کیفری 2]] به جرمی که در [[صلاحیت]] ‌خاصه [[دادگاه کیفری یک]] می‌باشد رسیدگی کند و [[حکم]] صادر نماید، دادگاه کیفری یک در مقام مرجع صالح نقض مستنداً به بند الف [[ماده 10 قانون تعیین‌ موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب 1367|ماده 10 قانون تعیین‌ موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها]] مصوب 14 مهر 1367، حکم مزبور را با نفی صلاحیت دادگاه نقض کند و سپس بر طبق ماده 7‌ قانون تشکیل دادگاه های کیفری 1 و 2 و شعب [[دیوان عالی کشور]]، رسیدگی اولیه را انجام دهد و حکم مقتضی صادر نماید. در چنین حالتی حکم دادگاه کیفری یک مانند سایر [[حکم ماهوی|احکام ماهوی]] اولیه دادگاه مزبور و در مواد مذکور در [[ماده 6 قانون تعیین‌ موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب 1367|مادتین 6]] و [[ماده 8 قانون تعیین موارد تجدیدنظر ‌احکام دادگاهها و نحوه رسیدگی آنها مصوب 1367|8 قانون تعیین موارد تجدیدنظر ‌احکام دادگاهها و نحوه رسیدگی آنها]] قابل رسیدگی [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظر]] در دیوان عالی کشور است. بنابراین [[رای]] شعبه سی ویکم دیوان عالی کشور که نتیجتاً بر این اساس صادر شده صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رای بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.