نمایش مبدأ برای ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی

'''ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' مرجع نظارتی

۱ - انجام وظایف مندرج در [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۹)]]، بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۱)]]، بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۳)]]، بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۴)]]، بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۶)]]، [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۳۵)]] به عهده [[دادگاه عمومی]] واقع در مرکز استانی است که [[مقر داوری]] در آن قرار دارد، و تا زمانی که مقر داوری مشخص نشده، به عهده [[دادگاه عمومی تهران]] است. تصمیمات دادگاه در این موارد قطعی و غیرقابل اعتراض است.

۲- در [[داوری سازمانی|داوری‌های سازمانی]] انجام وظایف مندرج در بندهای (۲) و (۳) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۳)]] و بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین‌المللی|ماده (۱۴)]] به عهده سازمان داوری مربوط است.
* [[ماده ۵ قانون داوری تجاری بین‌المللی|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده ۷ قانون داوری تجاری بین‌المللی|مشاهده ماده بعدی]]