نمایش مبدأ برای نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۰۳ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طرفین دعوا در دعاوی مربوط به تصادفات رانندگی

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/403|شماره پرونده=1402-68-403ح|تاریخ نظریه=1402/06/21|موضوع نظریه=[[قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه]]|محور نظریه=[[بیمه]]}}
'''چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۰۳ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طرفین دعوا در دعاوی مربوط به تصادفات رانندگی:''' از بندهای الف و ب [[ماده ۴ قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه|ماده ۴ و]] [[ماده ۵۰ قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه]] که مبتنی بر اصول دادرسی نیز می باشد، چنین مستفاد است که اگر [[زیان دیده]] بخواهد حسب مورد علیه بیمه گر یا صندوق تأمین خسارت های بدنی طرح دعوا کند، لزوما باید مسبب حادثه را نیز طرف [[دعوی|دعوا]] قرار دهد؛ اما عکس قضیه صادق نیست