نمایش مبدأ برای تعدد محاکم و صلاحیت ها در نظم حقوقی بین المللی با تاکید بر نظام حل–و–فصل اختلاف سازمان تجارت جهانی و موافقت نامه های تجارت آزاد

{{جعبه اطلاعات رساله|عنوان=تعدد محاکم و صلاحیت ها در نظم حقوقی بین المللی با تاکید بر نظام حل–و–فصل اختلاف سازمان تجارت جهانی و موافقت نامه های تجارت آزاد|رشته تحصیلی=حقوق بین الملل عمومی|دانشجو=مهدی دلگیر|استاد راهنمای اول=میرشهبیز شافع|استاد مشاور اول=محمدعلی بهمیی|استاد مشاور دوم=محمدحسین رمضانی قوام آبادی|مقطع تحصیلی=دکتری|سال دفاع=۱۴۰۱|دانشگاه=دانشگاه شهید بهشتی}}
'''تعدد محاکم و صلاحیت ها در نظم حقوقی بین المللی با تاکید بر نظام حل–و–فصل اختلاف سازمان تجارت جهانی و موافقت نامه های تجارت آزاد''' عنوان رساله ای است که توسط [[مهدی دلگیر]]، با راهنمایی [[میرشهبیز شافع]]  و با مشاوره [[محمدعلی بهمیی]] و [[محمدحسین رمضانی قوام آبادی]]  در سال ۱۴۰۱ و در مقطع دکتری دانشگاه شهید بهشتی دفاع گردید.
==چکیده==
تعدد دادگاه ها و محاکم بین المللی پدیده ی نسبتا نو–ظهوری است که بر اثر عوامل مختلفی، مانندِ انعقاد فزاینده ی موافقت نامه های دوجانبه میان دولت ها، در حقوق بین الملل حاصل شده است. در کنارِ آثار سودمند، مانندِ تمایل دولت ها به استفاده از روش های حل–و–فصل مسالمت آمیز اختلافات، ممکن است با آثار زیان بخشی، مانندِ هم پوشانی ها و تعارضات صلاحیتی، و در نتیجه ی آن صدور احکام متعارض در حوزه های متنوع حقوق بین الملل، از جمله حقوق تجارت بین الملل، مواجه شویم. هدف این رساله بررسیِ عوامل و چگونگیِ پدید آمدن تعدد محاکم و صلاحیت ها در حوزه ی حقوق تجارت بین الملل و آثار آن و در نهایت شناسایی راه کارهایِ مواجهه با پیامدهای نامطلوب آن است. برای دست یابی به این هدف، با توجه به مخرج مشترکِ چشم گیرِ تعدد محاکم و صلاحیت ها در حوزه های متنوع حقوق بین الملل، ابتدا مسایلِ مربوط به عوامل تاریخی و ساختاریِ پدید آمدن تعدد محاکم و صلاحیت ها در حقوق بین الملل به طور کل، آثار آن بر حقوق بین الملل و امکان های تعارض میان دسته های مختلف محاکم بین المللی را تبیین خواهیم کرد. سپس، با تمرکز بر رویه یِ قضاییِ موجود در نظام تجاریِ بین المللی، در پرتوِ رابطه ی میان ساز کارهای حل–و–فصل اختلاف سازمان تجارت جهانی و موافقت نامه های تجارت آزاد، عوامل و آثارِ تعدد محاکم و صلاحیت ها در این حوزه را صورت بندی می کنیم. در نهایت، با توجه به این که نگرانیِ اصلی حقوق دانانِ بین المللی نحوه ی مواجهه با پیامدهای نامطلوبِ تعدد محاکم و صلاحیت ها است، ابزارها و راه کارهایی که برای تنظیم گری و مواجهه با این پیامدها پیش نهاد شده اند را شناسایی و ارزیابی خواهیم کرد. این ابزارها و راه کارها عبارت اند از (۱) ابزارهای حقوق بین الملل خصوصی و عمومی؛ (۲) درج شروط صلاحیتی در موافقت نامه های تجارت آزاد؛ (۳) برخی اصلاحات ساختاری؛ و (۴) افزایش مشارکت قضایی میان محاکم بین المللی. تمام این مسیر را با روشی توصیفی–تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب خانه ای معتبر، کتاب ها و مقالات حقوق دانان بین المللی و هم چنین رویه ی قضایی بین المللی می پیماییم.
==کلیدواژه ها==
* تعدد دادگاه ها و محاکم
* صلاحیت های متعارض
* سازمان تجارت جهانی
* موافقت نامه ی تجارت آزاد
* سازِ کارهای حل–و–فصل اختلاف
* تعاملات مشارکتی