نمایش مبدأ برای رای دادگاه درباره اصل حاکم در مورد پرداخت وجه به دیگران (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۷۰۱۷۵۰)

{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (حقوقی)|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۲۲۱۷۰۱۷۵۰|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۵/۱۲|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۱۷ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=دریانوش{{سخ}}علیرضا صیدی{{سخ}}محمدنقی صوفی|موضوع=اصل حاکم در مورد پرداخت وجه به دیگران}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اصل حاکم در مورد پرداخت وجه به دیگران''': پرداخت وجه یا مال به دیگری حاکی از پرداخت دین و ادای قرض است و چنانچه پرداخت کننده ادعای استرداد وجوه پرداختی را داشته باشد باید استقراضی بودن وجه پرداختی را ثابت کند. 

== رأی دادگاه بدوی ==

در خصوص دعوی آقای م.م. به طرفیت ح.د. به خواسته مطالبه مبلغ ۰۰۰/۹۰۰/۹۵ ریال موضوع فیش بانکی و پرینت بانکی و وصول دو فقره چک توسط خوانده با احتساب خسارت دادرسی و خسارت تأخیر تأدیه نظر به اینکه سند ابرازی خواهان حکایت از مدیونیت خوانده دارد و به حساب وی واریزشده و مصون از تعرض باقیمانده است. و خوانده با وصف ابلاغ قانونی از حضور در جلسه دادرسی خودداری نموده و صرفا مبادرت به ارائه لایحه ای در این خصوص نموده است و دلیلی جهت بری ذمه شدن خود ارائه ننموده است و استعلام از بانک ملی حکایت از تأیید انتساب شماره حساب به خوانده موضوع پرینت بانکی دارد علی هذا دعوی خواهان نسبت به پرینت بانکی مقرون به صحت تشخیص داده شد و مستندا به مواد ۱۲۸۴-۱۳۰۱-۲۶۵ قانون مدنی و مواد ۱۹۸ و ۵۱۱ و۵۱۹ قانون آیین دادرسی در امور مدنی خوانده را به پرداخت۰۰۰/۹۰۰/۵۸ ریال و هزینه دادرسی طبق تعرفه رسمی در حق خواهان محکوم می نماید هم چنین به موجب ماده ۵۲۲ آیین دادرسی مدنی خوانده به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست لغایت اجرای حکم در حق خواهان محکوم می گردد: و در خصوص مازاد خواسته به مبلغ محکومیت خوانده نظر به اینکه خواهان دلیلی مبنی بر ارائه چک ها به خوانده ارائه ننموده است و حتی در صورت ارائه چک به دارنده حکایت از مدیونیت دارد لذا دادگاه مستندا به ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی قرار ردّ دعوی خواهان در خصوص مازاد خواسته صادر و اعلام می گردد رأی صادره حضوری و ظرف مهلت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی درمحاکم تجدیدنظر مرکز استان تهران است.

دادرس شعبه ۱۸۰ دادگاه عمومی تهران دریانوش 

= رأی دادگاه تجدیدنظر استان =

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.ح. به وکالت از آقای ح.د. به طرفیت آقای م.م. نسبت به دادنامه شماره ۱۱۷۳ مورخ ۱/۱۰/۹۲ شعبه ۱۸۰ دادگاه عمومی تهران از آن حیث که تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۹۰۰/۵۸ ریال به انضمام خسارات دادرسی و تأخیر تأدیه محکوم گردیده است با عنایت به اینکه مستند تجدیدنظر خوانده در جهت مطالبه مبلغ فوق فیش بانکی واریزی و پرینت حساب وی که حکایت از واریز وجه فوق به حساب تجدیدنظرخواه است می باشد و نظر به اینکه مطابق ماده ۲۶۵ قانون مدنی پرداخت وجه یا مال به دیگری حاکی از پرداخت دین و ادای قرض دارد واِلا کسی بدون اینکه مدیون دیگری باشد مال به او نمی دهد و چنانچه پرداخت کننده ادعای استرداد وجوه پرداختی را داشته باشد باید استقراضی بودن وجه پرداختی و یا وجود و تحقق قرار استرداد آن را اثبات نماید و پرداخت وجه در جهت ایفای دین و وفای به عهد و پرداخت دین خود تلقی می گردد و خلاف این اصل پذیرفته شده دلیل و مدرکی از سوی تجدیدنظر خوانده مبنی بر استحقاق وی بر مطالبه وجوه مورد ادعا ارائه نگردیده است و دادنامه تجدیدنظر خواسته برخلاف استدلال فوق صادر گردیده است لذا مستندا به مواد ۳۴۸ و ۳۵۸ از قانون آیین دادرسی ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم بر بیحقی خواهان بدوی و ردّ دعوی نخستین صادر و اعلام می نماید این رأی حضوری بوده و قطعی است.

رئیس شعبه ۱۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

صیدی صوفی 

[[رده:آراء و دادنامه های حقوقی صادره از دادگاه در سال ۱۳۹۲]]