نمایش مبدأ برای رای دادگاه درباره دلالت تقدیم دادخواست مطالبه اجرت المثل بر تبرعی نبودن کارهای انجام گرفته توسط زوجه (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۲۴۰۹)

{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (حقوقی)|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۲۴۰۹|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۲/۰۹|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۴۷ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=جاویدی اقدم{{سخ}}سید داود معنوی{{سخ}}مدنی|موضوع=دلالت تقدیم دادخواست مطالبه اجرت المثل بر تبرعی نبودن کارهای انجام گرفته توسط زوجه}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره دلالت تقدیم دادخواست مطالبه اجرت المثل بر تبرعی نبودن کارهای انجام گرفته توسط زوجه''': تقدیم دادخواست مطالبه اجرت المثل، به طور ضمنی بیانگر عدم قصد تبرعی بودن کارهای انجام گرفته توسط زوجه که جزء وظایف شرعی و قانونی وی نبوده، می باشد 

== رأی دادگاه بدوی ==

در خصوص دادخواست خانم ز.ز. فرزند ل. با وکالت آقای ع.خ. به طرفیت آقای ع.م. به خواسته مطالبه اجرت المثل ، به این توضیح که خواهان اعلام نموده است، به موجب سند نکاحیه که تصویر مصدق آن پیوست دادخواست می باشد، همسر دائمی و شرعی خوانده می باشم و در منزل ایشان کارهایی که انجام داده ام به دستور زوج بوده. اگر همسرم قسم بخورد حرفش را قبول دارم. دادگاه با عنایت به جامع و محتویات پرونده از جمله اظهارات صریح خواهان مبنی بر اینکه نسبت به انجام امور منزل دستور نبوده، بلکه با عشق و علاقه به زندگی زناشویی بوده، صرف نظر از اینکه زوج بابت حقوق زوجه سه دانگ منزل به نام زوجه انتقال داده، لذا از شمول ماده ۳۳۶ قانون مدنی و تبصره الحاقی آن خارج و با استناد به مواد ۱۹۷، ۳۳۴ و ۳۳۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب حکم به بی حقی خواهان صادر و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری و ظرف بیست از تاریخ ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد. 

رئیس شعبه ۲۳۶ دادگاه عمومی خانواده تهران جاویدی 

= رأی دادگاه تجدیدنظر استان =

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم ز.ز. با وکالت آقای ع.خ. نسبت به دادنامه شماره ۲۳۵۹-۲۴/۱۲/۹۰ که بر رد درخواست مطالبه اجرت المثل سنوات زندگی مشترک اشعار دارد، به نظر وارد است. زیرا اولا: تقدیم دادخواست مطالبه اجرت المثل بطور ضمنی بیانگر عدم قصد تبرعی بودن کارهای انجام گرفته توسط زوجه که جزء وظایف شرعی و قانونی وی نیز نبوده، می باشد و کارهای انجام گرفته مستحق دریافت اجرت المثل می باشد. انجام امور خانه داری الزاما در تمام موارد بر اساس توافقات زندگی مشترک انجام نمی پذیرد و بسیار مواردی است که زوجه علاقه ای به انجام آن ندارد، لیکن بر اساس امر همسر خود اقدام می نماید. لذا به نظر می رسد زوجه استحقاق دریافت اجرت المثل را دارد و از آنجا که کارشناس منتخب دادگاه میزان اجرت المثل را مبلغ سیزده میلیون و ششصد هزار تومان تعیین و نظریه کارشناس منتخب دادگاه با اوضاع و احوال حاکم بر قضیه مغایرتی ندارد، لذا این مبلغ را به عنوان اجرت المثل سنوات زندگی مشترک تعیین و با نقض دادنامه بدوی، زوج را مکلف به پرداخت آن در حق زوجه می نماید. 

این رأی قطعی است. 

رئیس شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه 

معنوی مدنی 

[[رده:آراء و دادنامه های حقوقی صادره از دادگاه در سال ۱۳۹۱]]