نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 637 مورخ 1378/6/2 هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابلیت شکایت و اعتراض نسبت به قرار بازداشت موقت)

'''رای وحدت رویه شماره ۶۳۷ مورخ ۱۳۷۸/۶/۲ هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابلیت شکایت و اعتراض نسبت به قرار بازداشت موقت):'''به موجب بند ۴ ماده ۱۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری [[متهم]] حق دارد نسبت به [[قرار بازداشت موقت]] (توقیف احتیاطی) اعتراض کند و با تصویب قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب در سال ۱۳۷۳ و انحلال [[دادسرا|دادسراها]] تغییری در [[حق]] مزبور ایجاد نشده و طبعاً قرار بازداشت که به موجب قانون اخیرالذکر از جانب [[دادگاه]] یا [[قاضی تحقیق]] صادر می‌شود، به علت عدم مغایرت با ماده ۱۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری و نظر به لزوم حفظ حقوق قانونی متهم کماکان قابل [[شکایت]] و [[اعتراض]] از طرف متهم خواهد بود، مضافاً اینکه عدم قید قرار بازداشت در عداد [[قرار قابل اعتراض|قرارهای قابل اعتراض]] در بند (ب) ماده ۱۹ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی انقلاب هم دلالت بر قطعیت قرار مذکور ندارد چه آن که قرارهای مندرج در ماده مزبور کلاً ناظر به [[دعوای حقوقی|دعاوی حقوقی]] است و ارتباطی با مسائل کیفری ندارد. علیهذا [[رای]] شعبه هشتم [[دادگاه تجدیدنظر استان تهران]] که با اعتراض متهم نسبت به قرار بازداشت موقت رسیدگی کرده به اکثریت آرای موافق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این رای بر طبق [[ماده ۳ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۳ اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری]] برای کلیه دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۳ اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری]]

== جستارهای وابسته ==
* [[قرار بازداشت موقت]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1378]]