نمایش مبدأ برای سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال قاچاق انسان به منظور فحشا با مطالعه تطبیقی در حقوق آمریکا

{{جعبه اطلاعات رساله|عنوان=سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال قاچاق انسان به منظور فحشا با مطالعه تطبیقی در حقوق آمریکا|رشته تحصیلی=حقوق کیفری و جرم شناسی|دانشجو=حسین قنبری|استاد راهنمای اول=احمد رمضانی|استاد مشاور اول=احمد فلاحی|استاد مشاور دوم=ابوالفضل احمدزاده|مقطع تحصیلی=دکتری|سال دفاع=۱۴۰۱|دانشگاه=دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس}}
'''سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال قاچاق انسان به منظور فحشا با مطالعه تطبیقی در حقوق آمریکا''' عنوان رساله ای است که توسط [[حسین قنبری]]، با راهنمایی [[احمد رمضانی]]  و با مشاوره [[احمد فلاحی]] و [[ابوالفضل احمدزاده]]  در سال ۱۴۰۱ و در مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس دفاع گردید.
==چکیده==
امروزه جرم قاچاق انس–ان به منظور فحش–اء و مبارزه با آن از جمله چالش های پیش روی جامعه بین المللی و دولت ها می باشد فراملی و سازمان یافتگی بودن این جرم باعث گردیده که تقریبا تمامی کشورها از جمله کشور ایران و ایالات متحده آمریکا تحت تاثیر قاچاق انسان در ابعاد مختلف به ویژه قاچاق به منظور فحشاء قرار گیرند. در این زمینه اقدامات تقنینی صورت گرفته توسط مقنن ایرانی در قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب ۱۳۸۳ و قانون حمایت از بزه دیدگان قاچاق و خشونت آمریکا مصوب ۲۰۰۰(TVPA)، از دلایل قوانین اصلی مقابله با این جنایت است. هدف از تحقیق حاضر تبیین و شناخت سیاست جنایی تقنینی ایران و آمریکا در قبال جرم قاچاق انسان به منظور فحشاء بوده است که بررسی تطبیقی، کاستی های موجود در قوانین داخلی را آشکار می نماید. این تحقیق به شیوه توصیفی و تحلیلی از طریق جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و حاصل ترجمه متون قوانین کیفری آمریکا و اسناد بین المللی صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد، برای موفقیت هرسیاست ضد قاچاق جنسی، رعایت حداقل معیارها و استانداردهای بین المللی مبنی بر تصویب قوانین مدرن ضد قاچاق انسان، با رویکرد جامع بزه دیده محور و پیشگیرانه برای اطمینان از تضمین حقوق بزه دیدگان قاچاق توسط دولت ها ضروری است. در ایران قانونگذار صرفا به اتخاذ راهبرد کیفری اکتفا کرده و از راهبرد پیشگیرانه و حمایتی غفلت ورزیده است و قوانین کیفری در مورد قاچاق انسان در ایران از امکان و توان پیشگیری و سرکوبی کامل قاچاق انسان به منظور فحشاء برخوردار نیستند، در صورتی که سیاست تقنینی آمریکا در مبارزه با این جرم علاوه بر جرم انگاری و اتخاذ راهبرد تعقیب کیفری به راهبرد حمایت از بزه دیدگان قاچاق جنسی و پیشگیری نیز توجه داشته است و به نظر سیاست تقنینی مبارزه با جرم قاچاق انسان درآمریکا به گونه ای گسترده تر، مدون و جامع تر از قوانین ایران بوده است و به سیاست ها، معیارها واستانداردهای بین المللی در قبال مبارزه با جرم قاچاق انسان برای فحشاء قرابت بیشتری دارد.
==ساختار و فهرست رساله==
فهرست مطالب چکیده

۱–۱– مقدمه

۱–۲– بیان مساله

۱–۳– ضرورت و اهمیت تحقیق

۱–۳–۱– اهمیت نظری

۱–۳–۲– اهمیت کاربردی

۱–۴– پیشینه تحقیق

۱–۵– نوآوری تحقیق

۱–۶– روش تحقیق

۱–۷– اهداف تحقیق

۱–۸– سوالات تحقیق

۱–۸–۱– سوال اصلی تحقیق

۱–۸–۲– سوالات فرعی تحقیق

۱–۹– فرضیه های تحقیق

۱–۹–۱– فرضیه اصلی

۱–۹–۲– فرضیه های پرسش های فرعی

۱–۱۰– تعریف واژه ها و اصطلاحات تخصصی

۱–۱۱– ساماندهی پژوهش

فصل اول: کلیات پژوهش

۱–۱– تبیین مفاهیم و تحولات مفهومی قاچاق انسان به منظور فحشا

۱–۱–۱– تعاریف

۱–۱–۱–۱– قاچاق انسان

۱–۱–۱–۱–۱– تعریف قاچاق انسان در اسناد بین المللی

۱–۱–۱–۱–۱–۱– قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد سال ۱۹۹۴

۱–۱–۱–۱–۱–۲– پروتکل الحاقی کنوانسیون پالرمو، تحت عنوان پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان سال (۲۰۰۰)

۱–۱–۱–۱–۱–۳– کنوانسیون اتحادیه آسیای شرقی برای همکاری منطقه ای راجع به پیشگیری و مبارزه با قاچاق زنان و کودکان برای فحشاء سال ۲۰۰۲

۱–۱–۱–۱–۱–۴– کنوانسیون شورای اروپا راجع به مبارزه با قاچاق انسان سال ۲۰۰۵

۱–۱–۱–۱–۲– تعریف قاچاق انسان در حقوق داخلی ایران

۱–۱–۱–۱–۳– تعریف قاچاق انسان در حقوق ایالات متحده آمریکا

۱–۱–۱–۲– فحشا و بهره کشی جنسی

۱–۱–۱–۲–۱– تعریف فحشا در حقوق ایران

۱–۱–۱–۲–۲– تعریف فحشا در حقوق ایالات متحده امریکا

۱–۱–۱–۳– تعریف قاچاق انسان به منظور فحشا

۱–۲– ارتباط فحشاء با مبانی نظام های حقوقی

۱–۲–۱– نظام های منع گرا یا جرم انگار

۱–۲–۲– رویکرد نظامات جرم زدا یا الغاگر

۱–۲–۲–۱– نظام حقوقی کشورهایی که پدیده فحشاء را فاقد وصف مجرمانه تلقی می کنند

۱–۲–۲–۲– نظام حقوقی کشورهایی که بعضی از عوامل فحشاء در آن جرم زدایی شده است

۱–۳– نگاهی به ابعاد قاچاق انسان برای فحشاء و بهره کشی جنسی در جهان امروزی

۱–۳–۱– ایران

۱–۳–۲– ایالات متحده آمریکا

۱–۳–۳– سایر مناطق جهان

۱–۳–۳–۱– اروپا

۱–۳–۳–۱–۱– آلمان

۱–۳–۳–۱–۲– اسپانیا ۵۰ ۱–۳–۳–۱–۳– رومانی

۱–۳–۳–۱–۴– ترکیه

۱–۳–۳–۱–۵– فرانسه

۱–۳–۳–۱–۶– روسیه

۱–۳–۳–۱–۷– بریتانیا

۱–۳–۳–۲– آمریکا

۱–۳–۳–۲–۱– آرژانتین

۱–۳–۳–۲–۲–برزیل

۱–۳–۳–۲–۳– کلمبیا

۱–۳–۳–۲–۴– کانادا

۱–۳–۳–۳– آفریقا

۱–۳–۳–۳–۱– آفریقای جنوبی

۱–۳–۳–۳–۲– کامرون

۱–۳–۳–۴– آسیا و اقیانوسیه

۱–۳–۳–۴–۱– تایلند

۱–۳–۳–۴–۲– تاجیکستان

۱–۳–۳–۴–۳–افغانستان

۱–۳–۳–۴–۴– پاکستان

۱–۳–۳–۴–۵–امارات متحده عربی

۱–۳–۳–۴–۶– چین

۱–۳–۳–۴–۷– سوریه

۱–۳–۳–۴–۸– نیوزلند

۱–۴– وضعیت آماری قاچاق جنسی در جهان

فصل دوم: مبارزه با قاچاق انسان به منظور فحشا در سیاست جنایی تقنینی ایران

۲–۱– اقدامات تقنینی ایران به جرم قاچاق انسان به منظور فحشا

۲–۱–۱– جرم انگاری قاچاق انسان در قوانین داخلی

۲–۱–۱–۱– جرم انگاری در قوانین قبل از انقلاب اسلامی

۲–۱–۱–۱–۱– قانون مجازات عمومی سال ۱۳۰۴

۲–۱–۱–۱–۲– تصویب ماده واحده منع خرید و فروش برده در سال ۱۳۰۷

۲–۱–۱–۱–۳– قانون مجازات عمومی سال ۱۳۵۲

۲–۱–۱–۱–۴– تصویب قانون تشدید مجازات ربایندگان اشخاص سال ۱۳۵۳

۲–۱–۱–۲– جرم انگاری در قوانین بعد از انقلاب اسلامی

۲–۱–۱–۲–۱– قانون مجازات اسلامی

۲–۱–۱–۲–۲– قانون مجازات عبور دهندگان اشخاص غیر مجاز از مرزهای کشور

۲–۱–۱–۲–۳– قانون حمایت از کودکان و نوجوانان سال ۱۳۸۱

۲–۱–۱–۲–۴– قانون مبارزه با قاچاق انسان سال ۱۳۸۳

۲–۱–۲– رویکرد تقنینی ایران به اسناد بین المللی مربوط به قاچاق انسان برای فحشا و بهره کشی جنسی

۲–۱–۲–۱– مقاوله نامه بین المللی برای جلوگیری از قاچاق بردگان سفید پوست

می ۱۹۰۴ پاریس

۲–۱–۲–۲– مقاوله نامه بینالمللی ممانعت از قاچاق بردههای سفیدپوست،

می، ۱۹۱۰ میلادی

۲–۱–۲–۳– قرارداد بین المللی الغای خرید و فروش زنان و کودکان سال ۱۹۲۱

۲–۱–۲–۴– قرارداد مربوط به بردگی و کار اجباری، ۱۹۲۶ میلادی ژنو

۲–۱–۲–۵– کنوانسیون بین المللی جلوگیری از معامله نسوان کبیره سال ۱۹۳۳

۲–۱–۲–۶– کنوانسیون ممانعت از قاچاق اشخاص و بهره کشی از روسپی گری دیگران سال ۱۹۴۹

۲–۱–۲–۷– کنوانسیون حقوق کودک سال ۱۹۸۹(CRC)

۲–۱–۲–۸– اساسنامه دیوان کیفری بین المللی سال ۱۹۹۸

۲–۱–۲–۹– کنوانسیون ممنوعیت و اقدام فوری برای محو بدترین اشکال کار کودک و توصیه نامه مکمل آن مصوب ۱۹۹۹ سازمان بین المللی کار

۲–۱–۲–۱۰– پروتکل اختیاری حقوق کودک در مورد فروش کودکان، روسپی گری و هرزه نگاری سال ۲۰۰۰

۲–۱–۲–۱۱– پروتکل الحاقی کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی در زمینه پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان پالرمو سال ۲۰۰۰

۲–۱–۲–۱۲– کنوانسیون اقدام ضد قاچاق انسان شورای اروپا سال ۲۰۰۵

۲–۱–۳– پاسخ های سیاست جنایی تقنینی ایران به قاچاق انسان به منظور فحشا

۲–۱–۳–۱– الزامات و استانداردهای بین المللی مبارزه با قاچاق انسان

۲–۱–۳–۱–۱– بررسی حداقل معیارها و شاخص ها برای سرکوبی کامل جرم قاچاق انسان به منظور فحشا

۲–۱–۳–۱–۱–۱– استانداردها

۲–۱–۳–۱–۱–۱–۱– جرم انگاری اشکال شدید قاچاق انسان (قاچاق جنسی و قاچاق کار اجباری) در قوانین خاص و ضد قاچاق انسان

۲–۱–۳–۱–۱–۱–۲– تعیین مجازات های کیفری متناسب برای مرتکبین

۲–۱–۳–۱–۱–۱–۳– تشدید مجازات در شرایط خاص

۲–۱–۳–۱–۱–۱–۴–تلاش جدی و مستمر برای از بین بردن اشکال شدید قاچاق انسان 

۲–۱–۳–۱–۱–۲–تبیین شاخص ها و معیارهای سنجش تلاش های جدی و پایدار یک کشور برای از بین بردن اشکال شدید قاچاق انسان

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۱–تحقیقات، تعقیب قضایی، محکومیت ها و احکام

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۲– حمایت، وضعیت قانونی و جرم زدایی

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۳– پیشگیری، آموزش عمومی و رسیدگی به قربانیان احتمالی و بالقوه

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۴– همکاری دو یا چند جانبه با کشورها

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۵– اقدامات علیه فساد عمومی، از جمله تعقیب، محکومیت و احکام

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۶– همکاری با سازمان های غیر دولتی

۲–۱–۳–۱–۱–۲–۷– استرداد مجرمین قاچاق

۲–۱–۳–۱–۲– رتبه بندی کشورها

۲–۱–۳–۲– پاسخ های واکنشی جرم قاچاق انسان به منظور فحشا در ایران

۲–۱–۳–۲–۱–پاسخ های کیفری

۲–۱–۳–۲–۱–۱– مجازات مباشرت در ارتکاب جرم

۲–۱–۳–۲–۱–۱–۱– مسیولیت کیفری اشخاص حقیقی

۲–۱–۳–۲–۱–۱–۲– مسیولیت کیفری اشخاص حقوقی

۲–۱–۳–۲–۱–۲– مجازات معاونت در جرم

۲–۱–۳–۲–۱–۳– مجازات شروع به جرم

۲–۱–۳–۲–۱–۴– جهات تشدید مجازات

۲–۱–۳–۲–۱–۴–۱– تشدید مجازات به لحاظ موقعیت قربانی جرم

۲–۱–۳–۲–۱–۴–۲– تشدید مجازات به لحاظ موقعیت بزهکار

۲–۱–۳–۲–۱–۵– حکم تعدد در جرم

۲–۱–۳–۲–۱–۶–عدم تعویق اجرای مجازات

۲–۱–۳–۲–۲– پاسخ های غیرکیفری

۲–۱–۳–۲–۲–۱–انفصال از خدمت

۲–۱–۳–۲–۲–۲–ابطال پروانه فعالیت و انحلال شرکتها و موسسات

۲–۱–۳–۲–۲–۳–محرومیت از حق حضانت

۲–۱–۳–۲–۲–۴– محرومیت از مالکیت اموال

۲–۱–۳–۲–۳– صلاحیت رسیدگی به جرم قاچاق انسان در حقوق ایران

۲–۱–۳–۳– نقد سیاست جنایی تقنینی ایران در مقابله با قاچاق انسان به منظور فحشا

۲–۱–۳–۳–۱– نقد اقدامات کیفری

۲–۱–۳–۳–۱–۱– سزاگر بودن قوانین کیفری در مورد قاچاق انسان به منظور فحشا

۲–۱–۳–۳–۱–۲– عدم جامعیت قوانین کیفری در مورد اشکال شدید قاچاق انسان

۲–۱–۳–۳–۱–۳– تعارض بین تقنین و قضا از طریق احاله مجازات به قوانین کیفری

۲–۱–۳–۳–۱–۴– عدم تناسب مجازات با سازمان یافتگی جرم قاچاق انسان

۲–۱–۳–۳–۱–۵– عدم انسجام بین اجزاء تشکیل دهنده سیاست جنایی تقنینی ایران 

۲–۱–۳–۳–۱–۶– عدم جرم انگاری خاص در مورد گردشگری جنسی

۲–۱–۳–۳–۱–۷–عدم جرم انگاری قاچاق داخلی

۲–۱–۳–۳–۱–۸–گسترش نهادهایی تخفیف دهنده و معاف کننده مجازات

۲–۱–۳–۳–۲– نقد اقدامات غیر کیفری

۲–۱–۳–۳–۲–۱– فقدان اقدامات تقنینی در حمایت از بزه دیدگان

۲–۱–۳–۳–۲–۲– فقدان اقدامات تقنینی در پیشگیری از قاچاق انسان

۲–۱–۳–۳–۳– عدم الحاق به کنوانسیون مبارزه با جنایات سازمان یافته فراملی و پروتکل الحاقی قاچاق انسان

فصل سوم: رویکرد نظام حقوقی ایالات متحده آمریکا به قاچاق انسان به منظور فحشاء

۳–۱– اقدامات تقنینی ایالات متحده آمریکا به جرم قاچاق جنسی

۳–۱–۱– جرم انگاری و اقدامات ضد قاچاق جنسی در قوانین فدرال

۳–۱–۱–۱– قانون واردات فاحشه بیگانه یا خارجی سال ۱۸۷۵

۳–۱–۱–۲– قانون تردد بردگان سفید سال ۱۹۱۰ با اصلاحیه های سال های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶

۳–۱–۱–۳– قانون مهاجرت و ملیت سال ۱۹۵۲ و اصلاحیه سال ۱۹۸۶

۳–۱–۱–۴– قانون کیفری ایالات متحده

۳–۱–۱–۵– قانون حمایت از بزه دیدگان قاچاق و خشونت سال ۲۰۰۰(TVPA)

۳–۱–۱–۶– قانون صدور مجوز مجدد حمایت از قربانیان قاچاق سال ۲۰۰۳ TVPRA))

۳–۱–۱–۷– قانون صدور مجوز مجدد حفاظت از قربانیان قاچاق سال ۲۰۰۵ TVPRA))

۳–۱–۱–۸– قانون صدورمجوز مجدد حمایت از قربانیان قاچاق موسوم به قانون ویلیام ویلبرفورس سال ۲۰۰۸ (TVPRA)

۳–۱–۱–۹– قانون صدور مجوز مجدد حمایت از قربانیان قاچاق سال ۲۰۱۳ TVPRA))

۳–۱–۱–۱۰– قانون بهبود ممنوعیت گردشگری جنسی سال ۲۰۰۲

۳–۱–۱–۱۱– قانون پیشگیری از قاچاق جنسی و تقویت خانواده ها سال ۲۰۱۴

۳–۱–۱–۱۲– قانون عدالت برای قربانیان قاچاق انسان سال ۲۰۱۵ ( JVTA)

۳–۱–۱–۱۳– قانون بین المللی مگان برای جلوگیری از بهره کشی از کودکان و سایر جرایم جنسی از طریق اطلاع رسانی قبلی مجرمان جنسی در سفر سال ۲۰۱۶

۳–۱–۱–۱۴– قانون لغو قاچاق انسان سال ۲۰۱۷

۳–۱–۱–۱۵– قانون حمایت از قربانیان قاچاق سال ۲۰۱۷

۳–۱–۱–۱۶– قانون صدور مجوز مجدد حفاظت از قربانیان قاچاق سال ۲۰۱۷ (TVPRA)

۳–۱–۱–۱۷– قانون پیشگیری از کودک سرباز سال ۲۰۱۷ (CSPA)

۳–۱–۱–۱۸– قانون پیشگیری و محافظت از قربانیان قاچاق فردریک داگلاس سال ۲۰۱۸

۳–۱–۱–۱۹– قانون متوقف کردن قاچاقچیان جنسی آنلاین (SESTA) و اجازه دادن به ایالتها و قربانیان برای مبارزه با قاچاق جنسی آنلاین (FOSTA) سال ۲۰۱۸

۳–۱–۱–۲۰– قانون جوانان فراری و بی خانمان و پیشگیری از قاچاق سال ۲۰۲۰ (RHYTPA)

۳–۱–۱–۲۱– قانون کاهش تقاضای قاچاق جنسی سال ۲۰۲۲

۳–۱–۲– جرم انگاری و اقدامات ضد قاچاق جنسی در قوانین ایالتی

۳–۲– پاسخ های نظام حقوقی ایالات متحده به قاچاق جنسی

۳–۲–۱– پاسخ های واکنشی جرم قاچاق جنسی در ایالات متحده آمریکا

۳–۲–۱–۱– پاسخ های کیفری

۳–۲–۱–۱–۱– مجازات مرتکب اصلی در ارتکاب جرم

۳–۲–۱–۱–۲– مجازات خرید اعمال جنسی تجاری

۳–۲–۱–۱–۳– مجازات استفاده از خدمات بزه یدگان قاچاق

۳–۲–۱–۱–۴– مجازات دستکاری در اسناد و مدارک هویتی بزه دیده گان قاچاق

۳–۲–۱–۱–۵– مجازات معاونت در جرم

۳–۲–۱–۱–۶– مجازات شروع به جرم

۳–۲–۱–۱–۷– مجازات توطیه و تبانی در ارتکاب جرم

۳–۲–۱–۱–۸– مجازات شرکت و تسهیل در گردشگری جنسی

۳–۲–۱–۱–۹– جهات تشدید مجازات

۳–۲–۱–۲– پاسخ های غیر کیفری

۳–۲–۱–۲–۱– محرومیت از مالکیت اموال

۳–۲–۱–۲–۲– تدابیر امنیتی و حمایتی

۳–۲–۱–۲–۲–۱–تدابیر امنیتی

۳–۲–۱–۲–۲–۱–۱–محرمانه ماندن هویت خصوصی بزه دیدگان

۳–۲–۱–۲–۲–۱–۲–تامین امنیت فیزیکی بزه دیدگان

۳–۲–۱–۲–۲–۱–۳– محل اقامت مناسب و مطمین

۳–۲–۱–۲–۲–۲– تدابیرحمایتی

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۱– شناسایی بزه دیدگان

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۲– دسترسی به نظام عدالت کیفری

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۲–۱–دسترسی به اطلاعات

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۲–۲–دسترسی به نماینده حقوقی و معاضدت حقوقی

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۲–۳– مساعدت و خدمات در زمینه زبان و ترجمه

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۲–۴– دسترسی به محاکم و دادرسی عادلانه

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۲–۵– جبران خسارت

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۳– خدمات پزشکی و روان شناختی

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۴– اجازه اقامت دایمی یا موقت

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۵– حمایت از بزه دیدگان در صورت بازگشت به کشور مبداء

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۶– عدم پیگرد قضایی

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۷–کمک های مالی

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۸– حمایت از بازماندگان

۳–۲–۱–۲–۲–۲–۹– تدابیر حمایتی وزارت دادگستری ایالات متحده

۳–۲–۱–۲–۲–۳– تدابیر پیشگیرانه

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۱– ایجاد سامانه خط تلفن ملی قاچاق انسان در ایالات متحده

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲– تشکیل کار گروها و کمیته های ویژه و تخصصی ضد قاچاق

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲–۱– دفتر نظارت و مبارزه با قاچاق انسان

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲–۲–کارگروه بین سازمانی و بین المللی برای نظارت و مبارزه با قاچاق انسان

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲–۳– شورای مشورتی ایالات متحده در مورد مبارزه با قاچاق انسان

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲–۴–موسسه ملی قضایی قاچاق جنسی کودکان (NJIDCST)

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲–۵– موسسه پلیس جامعه غرب میانه

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۲–۶– سازمان جرایم خشونت آمیز علیه کودکان

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۳– کاهش عوامل موثر در آسیب پذیری زنان و کودکان

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۴–تدابیر افزایش آگاهی، اطلاع رسانی عمومی و آموزش

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۵– تدابیر قانونی و اجتماعی برای کاهش تقاضای فحشاء و بهره کشی جنسی

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۶– مبارزه با گردشگری جنسی بین المللی

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۷– پیشگیری از قاچاق جنسی داخلی

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۸– پیشگیری از فساد

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۹– پیشگیری در شرایط اضطراری پس از جنگ و بشردوستانه

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۱۰– ممنوعیت مرزی

۳–۲–۱–۲–۲–۳–۱۱– همکاری دو جانبه و یا چند جانبه با کشورها

نتیجه گیری و پیشنهادها

نتیجه گیری

پیشنهادها

فهرست منابع و مآخذ

منابع فارسی

الف) کتب

ب) مقالات

منابع انگلیسی

ضمایم

چکیده انگلیسی
==کلیدواژه ها==
* قاچاق انسان
* قاچاق جنسی
* فحشا
* بهره کشی جنسی
* سیاست تقنینی
* حقوق آمریکا
* ایران